To był cień. (Długi cień Małego Chłopca)

[Paweł D.]

To był dzień. Słońce jak flesz zastało ich nagle:

kobietę wschodu przyłapało na bezwstydzie.

Przy niej młody samuraj zapomniał o walce -

- w jej oczach bliskie drzewo rodziło mu wiśnie.



Chłopiec śmiesznie przygryzał język nad obrazkiem.

Maleńki staruszek szedł i bujał w obłokach -

- fala gwałtownych odwodnień przeszła przez miasto:

roztargniony, trójnogi cień, zgubił na schodach.

[Paweł D.]

https://www.youtube.com/watch?v=GfcHjZ1qJf8

[Paweł D.]

Ok, dopisałem jeszcze dwie wersje, w zasadzie to ten sam wiersz, tylko rozszerzony o bardziej precyzyjne naprowadzenie czytelnika na kontekst.

[Lucile]

Pawle,
od 27 listopada, to jest od dnia wprowadzenie (do końca br.) limitu dwóch tekstów tygodniowo, wstawiłeś już cztery utwory:
1. 27. 11. godz. 14:08 - „Ballada o Jasiu Wędrowniczku”,
2. 29. 11. godz. 21:40 - „Rożnica wieku”
3. 1. 12. godz. 17:38 - „To był cień (Długi cień Małego Chłopca)
4. 2. 12. godz. 19:25 - „Bomba w górę”

[Paweł D.]

"Różnica wieku" to nie jest mój tekst, więc zgrzeszyłem tylko trzema

[Lucile]

Masz rację - to limeryk Hardego.
Obydwu Autorów za pomyłkę przepraszam.
A grzech? To już tylko grzeszek

[4hc]

podoba mi się, i to bardzo,

[Paweł D.]

Dzięki

[eka]

Zdecydowanie pierwsza wersja.
Nic nie zapowiada fali uderzeniowej, zwykły, wręcz piękny dzień w Japonii. Świetna metafora z wiśnią (miłością).
_____________
Pozostałe, w których pierwsza zwrotka zawiera ów wręcz nieetyczny kontrast między grozą a jej nosicielem (chłopczyk łakomy i psotny), spodobały się mniej.
Ale to tylko ja.
Można zapewne mieć inny ogląd.

[Paweł D.]

Dzięki, zamierzam to rozbić na dwa wiersze. A ten kontrast to nie moja wina, tak nazwali tę bombę.