Aeternitas manet

Wiadomość

#1 Post autor: **Gloinnen** » 21 lut 2018, 23:33

Janowi Stanisławowi Kiczorowi

Odszedłeś niespodzianie w zbyt zachłanną zimę,
i za twoim imieniem zatrzasnęła odrzwia
bezlitosna zadymka. Inne, głębsze życie
obiecuje ci nocą niewidzialna droga.
Wyplątany z zamyśleń, nie musisz już szukać
resztek sensu w chaosie, mądrości w pytaniach.
Nie ma żadnych tajemnic przed tobą ta pustka,
którą chciałeś odgadnąć przedwcześnie – na zapas.
Drażniłeś zwątpieniami mroczną nieskończoność,
dziś zaglądasz jej w oczy wesoło i butnie.
I na pewno w zaświatach masz ostatnie słowo,
gdy anielską kompanię zapraszasz na wódkę.

Lecz powracasz niekiedy, by w naszej pamięci
pisać ciszą i cieniem najdotkliwszy z wierszy.

21.02.2018
____________________
Glo

mirek13 · #2 Post autor: **mirek13** » 22 lut 2018, 10:29

Bardzo dobre epitafium poetyckie, Glo.
Rytmicznie (akcentowo) wydaje mi się, że jest problem tylko w sformułowaniu "Bezlitosna zadymka".
Niewielki, ale jest.
Nie przepadam za inwersjami, ale tu uratowałaby sprawę.

#3 Post autor: **Leon Gutner** » 22 lut 2018, 17:48

Są wiersze na których tz. mucha nie siada. Cieszą samym faktem powstania i brzmienia nawet jeśli powstają ze smutnych powodów bo jakoś już tak na tym świecie wierszy jest że ze smutnych powodów powstają najbardziej wzruszające i najlepsze wiersze .
Dusza Jana się raduje zapewne tak bardzo jak dusza Leona a może nawet bardziej .

Absolutnie pięknie Glo .

Z podziwem L.G.

Gajka · #4 Post autor: **Gajka** » 23 lut 2018, 8:58

...Lecz powracasz niekiedy, by w naszej pamięci
pisać ciszą i cieniem najdotkliwszy z wierszy...

Piękna puenta

Pozdrawiam

#5 Post autor: **lczerwosz** » 23 lut 2018, 15:32

https://www.youtube.com/watch?v=anzViPG ... aRMvRK3jyU

#6 Post autor: **skaranie boskie** » 23 lut 2018, 21:42

Ponieważ nie potrafię pisać epitafiów, zwłaszcza tak urodziwych, jak powyższe, nie będę zabierał głosu ponad konieczność i powiem, iż byłoby o wiele lepiej, gdybyś go nigdy nie musiała napisać...
I nie mam tu na myśli wartości artystycznych.

alchemik · #7 Post autor: **alchemik** » 24 lut 2018, 16:33

Też wolałbym nie pisać epitafium.
Twoje jest pięknie romantyczne.
Ja napisałem swoje bardziej prosto i zachłannie dla życia.
To jedyna wartość.
Przekonałem się po przebudzeniu ze śmierci.
Dobrze, że coś zostawiamy po sobie.
Nie jakieś tam piramidy, budynki czy prawa.
Parę emocji, które były na chwilę.
Odrobina piękna, jak kwiat, który jest, choć zwiędnie.
Czy pamiętamy o tych kwiatach, które nas zachwyciły?

EdwardSkwarcan · #8 Post autor: **EdwardSkwarcan** » 26 lut 2018, 2:39

Podziwiam trudny temat.

Nula.Mychaan · #9 Post autor: **Nula.Mychaan** » 04 mar 2018, 22:07

Puenta przyprawiła mnie o dreszcz.