Przyjdę

[jerzy]

wieczorem jesiennym wśród przyjaciół paru
którzy tak niedawno zeszli z tego świata
usiadłem kącikiem wśród skrzypu konarów
by spędzone wspólnie powspominać lata

leży Ryś Guberski prawnik wielka głowa
bo nie było sprawy której by nie sprostał
tuż po śmierci ojca też się rozchorował
serce o grób oparł i tak już pozostał

leży Jaś Pilipczuk to ten od koparki
do łuzy wpadała każda jego bila
biednie było w domu ziemniaki i skwarki
więc za chlebem poszedł aż do czarnobyla

i Piotruś Zaręba co pływać nie umiał
kiedy po raz trzeci się z wody wyłonił
grały wszystkie dzwony a on nie rozumiał
że nikt nie podaje mu zbawiennej dłoni

kupiłem dziś szarfy i kwiatów naręcze
ułożyłem skromnie każdemu na grobie
wrócę tu na stałe za to słowem ręczę
bo też jedną wstążkę zostawiłem sobie

[skaranie boskie]

Nastrojowo.
Mnóstwo nostalgii i... sporo wiersza.
Trochę mnie te imienne odniesienia nie leżą. wiersz traci przez to uniwersalizm.
Choć z drugiej strony - to mogli być zwykli Kowalscy, tylko o innych nazwiskach.
Poczytałem i tak trochę mi się łezka...
No bo kto nie ma kogoś do wspominania?
Zapewne wszyscy kiedyś wrócimy z ostatnią szarfą.
Znaczy, ja nie planuję, ale kto wie - może kiedyś zacznę...

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Nastrojem tematem faktami i klimatem prosto w Leona .
Świetny wiersz Jerzy .
Z tym Lechoniowskim żalem który tak bardzo sobie cenię .

Z ukłonem L.G

[Nicol]

Masz Jerzy pióro nie od rzeczy .... Kłaniam nisko - za zgrabność i swobodę poruszania się w obrazach jakie kreślisz

[Miladora]

Bardzo ładny, nastrojowy wiersz, w dodatku wzruszający poprzez przywołanie postaci ludzi, którzy już odeszli.
Ujął mnie ten akcent przyjaźni, którą wiersz jest przepojony.
A parę wersów na pewno zapamiętam.

Tylko jedno wpadło mi w oko:
- wśród przyjaciół paru/wśród skrzypu konarów - sugerowałabym pozbycie się jednego "wśród".
Może coś w tym sensie - usiadłem w kąciku pod skrzypem konarów?

Dobrego, Jerzy

[e_14scie]

piękny, wymowny wiersz.

serce o grób oparł i tak już pozostał

świetne

wrócę tu na stałe za to słowem ręczę
bo też jedną wstążkę zostawiłem sobie

i pointa marzenie