Zimą na Saskiej

[Leon Gutner]

Nie mogłem zostać może szkoda
a miejsca dla mnie uczyń więcej
bo stanę nagle w twoich progach
na moje szczęście i nieszczęście
o noc powinie mi się
noga

i tylko nie mów mi jak wracać
jak przybyć bo to już nie działa
w ten wieczór co odległość skraca
gubi się tętno wszelkich starań
to pewnie syzyfowa
praca

nie czekaj czytaj swoje wiersze
przed obiektywem moich oczu
fotograf pstryknie kilka streszczeń
przez które będzie można poczuć
jak człowiek łasi się do
więcej

a potem noc i moja ręka
na twoich biodrach nie dość silnie
i kilka wspomnień gdzieś w piosenkach
a później jeszcze trochę milczeń
którymi można ciszę
nękać

wciąż cierpkość na języku ostra
gdzieś na francuskiej w herbaciarni
w earl greya nadprzyjemnych hostiach
wiedziałem że tak mnie nakarmisz
znów na peronie trzeba
zostać

[tabakiera]

Skojarzyło mi się z Agnieszką Osiecką.
Jakby na jej cześć.

[eka]

Ciszę nękać milczeniem?:) No fakt - cisza ciszy nierówna, zgoda.
To naprawdę niezłe:

przed obiektywem moich oczu
fotograf pstryknie kilka streszczeń
przez które będzie można poczuć
jak człowiek łasi się do
więcej

Leonowy rytm i frazy, cóż dodać... fajny:)

(4/6)

[nienażarty]

tylko się muszę zgodzić "Leonowy rytm i fraza"
ładnie

pozdrawiam

[nienażarty]

zza światów ciepło się uśmiecha
przecież mieszkała na Francuskiej
przepięknych wierszy w uszach echa
lecz w zgiełku dudni gorycz pustki
zda się pociesza mnie
Agniecha

[Leon Gutner]

Leo dziękuję wszystkim za odczyty obecność refleksję i bardzo pozytywny odbiór wiersza .

Z uszanowaniem L.G.