Nad tomikiem wierszy

[Ewa Włodek]

Halny bije jak grom. A skrzypce łkają ckliwo.
Spod miechów skacze skra. Liście szepczą pacierze.
Ktoś, zaklinając noc, snu ukochanej strzeże.
Wspomnienia drążą mózg i mgłą się snują siwą.

Mrok – popielaty szal. Przymglone krajobrazy.
Na zawsze odszedł druh. Pachnie zorana ziemia.
Orzeł się w niebo wzbił. I kogoś ból oniemia.
A wody miękki nurt w objęcia bierze głazy.

Ten nostalgiczny czar, ta gędźba nastrojowa,
w twój świat prowadzą mnie, unoszą zwiewnie, lekko,
i snują się jak film obrazy pod powieką,
czytam, i prawie śnię, myślą piastując słowa.


dedykowany

[Gorzki Dziad]

Błagam zmień ten tytuł.
Wiersz jest dobry, a tytuł fatalny.

[Ewa Włodek]

Fatalny, powiadasz? No, to pomyslę , jak zmienić...

Dzięki za poczytanie i słówko w temacie, zawsze mile widziane i oczekiwane...
Pozdrowieńka z uśmiechami posyłam
Ewa

[Julka]

Ewuniu
czuję w tym wierszu zew moich ukochanych stron.
Aż wiaterkiem powiało ze szczytu.

Lubię takie

[JSK]

A moje skojarzenie:

Na szczytach Tatr, na szczytach Tatr,
Na sinej ich krawędzi,
Króluje w mgłach świszczący wiatr
I ciemne chmury pędzi.

Rozpostarł z mgły utkany płaszcz
I rosę z chmur wyciska,
A strugi wód z otwartych paszcz
Spływają na urwiska.

Autora znam, ale chwilowo mi "wyleciał"...

A tytuł faktycznie do wymiany...

[Ewa Włodek]

bo, Alegorio, przeważnie górskie klimaty były w tych wierszach, autorstwa zresztą Chłopaka, co to szczyty Mu nie nowina... A mnie cieszy, że w Twój gust utrafiłam, postaram się cześciej...


A może "Ulewa" go przegnała? Ale to, Jot-eS-K-u Szanowny, nie był tomik Asnyka, któren mnie do tego wiersza pobudził...To były wieszre całkiem współczesnego Autora...A że się Tobie z Asnykiem skorzarzył - to dla mojego wierszyka zaczczyt, niemały, a nawet duuuuży...Radam takiemu skojarzeniu, wielcem rada...


Ślicznie dziękuję moim Miłym Gościom za odwiedziny i za serdeczne słowa o wierszyku...Całą masę serdeczności dołączam z uśmiechami...
Ewa

[Leon Gutner]

Inaczej nieco niż Ewa przyzwyczaiła . Ale z dedykacją się nie dyskutuje a ty masz już u Leona taką pozycję że nie śmiem narzekać .
A czytam zawsze z przyjemnością .

Z ukłonem L.G.

[Ewa Włodek]

ooo, Leonie, ależ śmiało śmiej, śmiej narzekać, jak tylko uznasz, że trzeba...



A za poczytanie i takie cudne, dobre słowa najpiękniej Ci dziękuję i całe mnóstwo serdeczności wysyłam z uśmiechami...
Ewa