pro forma

[e_14scie]

Późną wiosną się spotkamy może wczesnym latem
nieboracznym zwędrowaniem dobrnięci do siebie
w zamilczeniu pokiwamy czołami na błahe
dzisiaj sprawy żeby nie rzec zupełnie pocieszne

rozbawieni wspominaniem zapomnimy zapach
swoich włosów wspólnych śniadań nie więcej niż wiele
każde zdanie wyważone upchniemy w przetakach
by wyciekło czego nadmiar opłukał korzenie

od milczenia ledwie żywa zagram nową rolę
koleżanki z jednej klasy z warkoczem romansów
który ścięłam którejś zimy i leży pod stołem
kurz zmiatając po szczelinach jak ból przy nadgarstku

miałam zamiar serce miałam i niedziel po pachy
poniedziałkom jak warcabom wskakiwałam w pola
nawet z diabłem paktowałam chociaż diablo zakpił
wyszło na to że cyrograf jak życie pro forma

[Malwina]

Wiersz odczytuję, jako nadzieję na spotkanie po latach.Mam takie na koncie,czasem żal, że pozostały tylko wspomnienia.Pozdrawiam świątecznie

[Miladora]

Też mam coś takiego w swoim życiorysie.
Cóż, przeszłość potrafi nieźle chodzić za człowiekiem...

... z warkoczem romansów
który ścięłam którejś zimy i leży pod stołem

poniedziałkom jak warcabom wskakiwałam w pola

Wszystko mi się podoba, ale te wersy szczególnie mnie urzekły, Listeczku.

Duża buźka za wiersz

[P.A.R.]

zmuszasz rekwizyty do ról na siłę(za karę)
co to za spektakl...

[Stepanian]

Czysta przyjemność czytania. Uwielbiam neologizmy i taką lirykę.
Tylko jedno miejsce wybiło mnie na chwilę z rytmu:

głaszcząc kurze po szczelinach jak ból przy nadgarstku

To głaskanie kurzej szczeliny... serio, w pierwszej chwili tak to zrozumiałem i zdębiałem.
Ciąg dalszy: "jak ból przy nadgarstkach", niczego nie tłumaczy. Co więcej gmatwa sprawę.
Wers do przemyślenia. Sama będziesz wiedzieć jak.
Pozdrawiam świątecznie Listku.

[skaranie boskie]

I mnie ta kurza szczelina zatrzymała.
Ale może to i dobrze.
Takie miejsca urozmaicają czytanie i wybijają nas z roli automatów.
Wiersz interesujący, choć trudny.
Trudny zarówno w czytaniu, jak i w odbiorze.
No ale kto powiedział, że będzie łatwo?

[e_14scie]

Wiersz odczytuję, jako nadzieję na spotkanie po latach.Mam takie na koncie,czasem żal, że pozostały tylko wspomnienia.Pozdrawiam świątecznie

ale nie całkiem tak

Też mam coś takiego w swoim życiorysie.
Cóż, przeszłość potrafi nieźle chodzić za człowiekiem...

... z warkoczem romansów
który ścięłam którejś zimy i leży pod stołem

poniedziałkom jak warcabom wskakiwałam w pola

Wszystko mi się podoba, ale te wersy szczególnie mnie urzekły, Listeczku.

Duża buźka za wiersz

duże za czytanie, Milka.

zmuszasz rekwizyty do ról na siłę(za karę)
co to za spektakl...

sam się zmuszasz
żaden spektakl, tylko wierszyk

---------------


Stepan, Skaranie...

dopiero po wklejeniu, zauważyłam kiks

zmieniam, ten fragment

jeszcze słowo do Stepana

Ciąg dalszy: "jak ból przy nadgarstkach", niczego nie tłumaczy. Co więcej gmatwa sprawę.

od czego może boleć nadgarstek?

dziękuję Panom

[Leon Gutner]

Leo jak Step .
Po raz drugi dziś i wciąż jestem pod wrażeniem całości ze wskazaniem na strofę numer 3 .

Z uszanowaniem L.G.

[P.A.R.]

ze wskazaniem na sforę numer 3

dwururkę rychtuję...
a co

[e_14scie]

Leo jak Step .
Po raz drugi dziś i wciąż jestem pod wrażeniem całości ze wskazaniem na strofę numer 3 .

Z uszanowaniem L.G.

trzeci raz już nie będę uszczęśliwiać

dziękuję Leo