i gotowe

[e_14scie]

piszą ludzie patykami piszą swoje opowieści
wiatru w polach poszukują kółka kręcą najmądrzejsi
a ja stoję tam gdzie stałam
z biczem z piasku na rozstajach

błądzą typy po ulicach błądzą życiem kredytowym
zęby łamiąc o odblaski cudzym światłem zdobią głowy
a ja sypiam gdzie sypiałam
a poduszka mokra cała

liczą pieniądz liczykrupy liczą rankiem liczą nocą
skrzynie pełne aż po wieko niedomknięte kipi złoto
a ja gubię czego nie mam
sens najpierwszy i w tym bieda

pozwiedzane wszystkie dziury pozwiedzane nawet groby
pies nażarty obiad stygnie i mężczyźni od połowy
pora gasić latarenki
pstryk i ciemno tak od ręki

zatopione nietrafione
koc pod brodę
i gotowe

[Miladora]

Ja się z Tobą nie bawię.
Znowu masz ładniejsze wiaderko i łopatkę.

Ale jedną babeczkę z piasku Ci rozwalę:
- nie domknięte - zbuduj ją sobie na nowo.





A na marginesie - jak tam Twoje przygotowania?

[Ewa Włodek]

hmmm, jak to się nieraz człowiek napatrzy na świat pozorów, po czym wraca do tego swojego, nieraz niefajnego, i chyba nie uważa go za taki najgorszy? tak jakoś odczytałam sens Twojego wiersza, Ewo. Spodobała mi się forma, lubię takie nie koniecznie typowe...

Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[Sede Vacante]

Bardzo podoba mi się opisywanie egzystencji ludzi w świecie dookoła autorki - niezwykle trafne to życie światłem innych, liczenia kasy. Przyznam, że nie do końca rozumiem ostatnią zwrotkę - czy chodzi o to, że ludzie zaglądają w każdą "dziurę", choć nie wiedzą za bardzo po co, a nie mają czasu na namiętność?
No i zastanawiam się kim jest autorka w tym obrazie?
Z piasku bicza nie ukręcisz, a autorka kręci.
Potrafi się obronić przed światem poprawnych?
Czy może ( po co kręcić bicz z piasku - a jednak to robi) czuje się, jakby będąc odmieńcem, była niepotrzebna, a co za tym idzie robi dziwne, absurdalne rzeczy?
Mokra poduszka - bezsilność w płaczu?

Znów nie rozumiem do końca tekstu, więc być może nie powinienem się porywać na interpretację, żeby się nie wygłupić, ale cóż, staram się uczyć poezji, dużo mam do nadrobienia.
A tutaj przyciągnęły mnie te obrazy ludzi żyjących tak bez ducha, bez wrażliwości, skądś to znam;)

[e_14scie]

Ja się z Tobą nie bawię.
Znowu masz ładniejsze wiaderko i łopatkę.

Ale jedną babeczkę z piasku Ci rozwalę:
- nie domknięte - zbuduj ją sobie na nowo.





A na marginesie - jak tam Twoje przygotowania?

Mil
babeczka zbudowana na nowo

przygotowania...

hmmm, jak to się nieraz człowiek napatrzy na świat pozorów, po czym wraca do tego swojego, nieraz niefajnego, i chyba nie uważa go za taki najgorszy? tak jakoś odczytałam sens Twojego wiersza, Ewo. Spodobała mi się forma, lubię takie nie koniecznie typowe...

Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

nie do końca Ewo, jak piszesz. Ale...można i tak

dziękuję Ci

Przyznam, że nie do końca rozumiem ostatnią zwrotkę - czy chodzi o to, że ludzie zaglądają w każdą "dziurę", choć nie wiedzą za bardzo po co, a nie mają czasu na namiętność?

zrobione, zwiedzone wszystko i nie o brak czasu tu chodzi, SedeV

Czy może ( po co kręcić bicz z piasku - a jednak to robi) czuje się, jakby będąc odmieńcem, była niepotrzebna, a co za tym idzie robi dziwne, absurdalne rzeczy?
Mokra poduszka - bezsilność w płaczu?

Znów nie rozumiem do końca tekstu, więc być może nie powinienem się porywać na interpretację, żeby się nie wygłupić, ale cóż, staram się uczyć poezji, dużo mam do nadrobienia.
A tutaj przyciągnęły mnie te obrazy ludzi żyjących tak bez ducha, bez wrażliwości, skądś to znam;)

[Leon Gutner]

A Leon krótko - genialny wiersz .Oderwać się nie mogłem .
Zabieram

Z uszanowaniem L.G.

[e_14scie]

A Leon krótko - genialny wiersz .Oderwać się nie mogłem .
Zabieram

Z uszanowaniem L.G.

ojtam ojtam, skleciłam z braku weny, żeby ją wreszcie rozruszać.
Leo

[Stepanian]

skleciłam z braku weny, żeby ją wreszcie rozruszać

- W takim razie tylko pozazdrościć weny. Co to będzie jak się na dobre rozrusza.

pies nażarty obiad stygnie i mężczyźni od połowy
pora gasić latarenki
pstryk i ciemno tak od ręki

zatopione nietrafione
koc pod brodę
i gotowe

- a to szczególnie zajebiste, że tak powiem.

[coobus]

Czytam, że mężczyźni stygną od połowy i trochę mi straszno a trochę śmieszno, bo pewnie coś w tym jest gdy pisze to kobieta. Któż lepiej zna się na mężczyznach, któż lepiej obserwuje. Panowie, larum grają, szable w dłoń , jeszcze nie pora gasić latarenki

[Abi]

[...]
a ja stoję tam gdzie stałam
[..]
a ja sypiam gdzie sypiałam
[...]
a ja gubię czego nie mam
[...]
i gotowe

gotowe... Ewetko
i nawet gdybym chciała...
nie ruszę,
gdy na mur - beton
spoiłaś...

:-) A.