Obrazek

[Malwina]

W jesienne zimne popołudnie
gdy słońce blade nie dogrzewa
koniecznie trzeba wyjść na spacer
aby pozdrowić smutne drzewa

trzęsą się nagie rozebrane
i wyglądają nieciekawie
pod nimi dywan z zeschłych liści
przysłonił całkowicie trawę

trawa zmęczona ledwo dycha
nikt jej nie czesze już grabiami
jedynie psy ją odwiedzają
zostawią ślad i pędzą dalej

ławki wilgotne opuszczone
nie są przytułkiem zakochanych
tylko latarnie jeszcze świecą
i zasypiają tuż nad ranem

lecz dzisiaj coś się wydarzyło
poszłam jak zwykle z psem na spacer
i nagle patrzę nie dowierzam
koń a na koniu jakiś facet

podchodzę bliżej konik gniady
wącha chrapami zwiędłe liście
na grzbiecie siedzi sam Komendant
dumny wypięty uroczyście

spieszył się bardzo na rocznicę
miał mieć przemowę do narodu
zrobiłam zatem kilka fotek
z ważnych i bliskich mi powodów

[Leon Gutner]

Malwina i jakiś facet na koniu w scenerii jesieni .
Uległem .

Z ukłonem L.G.

[skaranie boskie]

Zapowiadał się smutny jesienny obrazek, jakich wiele w parkach. Tymczasem przyszła puenta zupełnie zaskakująca, choć nieciekawa. Taka okolicznościowa, zważywszy na czas powstania.
Osobiście nie lubię wierszy na okoliczność, agitek ani w ogóle poezji zaangażowanej, choć pewnie pod tę ostatnią nazwę można podpiąć sporo, nawet pięknych wierszy.
Powiem tak, fajny wierszyk, tylko nie wklejaj nam tych fotek. Wszyscy wiemy jak wygląda imć Komendant i jego niezapomniana Kasztanka.

Pozdrawiam

[Malwina]

skaranie, to nie jest tylko wierszyk, to jest "reportaż", tak właśnie było.Porozmawiałam z adiutantem i dowiedziałam się tylu ciekawych rzeczy o koniach, pojęcia zielonego nie miałam, że...ale, co tam Ty pewnie od dawna to wiesz.Dla mnie to był bardzo miły dzień