a wczoraj

[coobus]

znów pomarańczą słońce wschodzi
złotym spojrzeniem nas uwodzi
a wczoraj
wczoraj przeszła burza
niebo przejrzało się w kałużach

obłok zatrzymał się nad ziemią
liście w bezruchu pod nim drzemią
a wczoraj
wiatr nadleciał z góry
wytargał drzewa
zbełtał chmury

ptasia kapela skrzypce stroi
spokój nas okrył płaszczem swoim
a wczoraj
grom niezwykły jakiś
rozerwał ciemność
spłoszył ptaki

znów mnie pociesza szept zegara
że nowy dzień
i nowa wiara
a wczoraj
klucz z karteczką małą
tyle po tobie pozostało

[Miladora]

Wiesz, co myślę, Coobuśku?
Że Twoje wiersze mają już taki poziom, że czas byłoby zadbać o bardziej oryginalne rymy.

- wschodzi/uwodzi, ziemią/drzemią, zegara/wiara itp.

Biorę pod uwagę, że tego rodzaju prostota jest ujmująca, ale jakbyś tak poszedł trochę dalej...?
Żeby piękne, poetyckie momenty w rodzaju "znów pomarańczą słońce wschodzi" zwieńczone były równie wysmakowanym rymem.

lecz jestem ledwie wierszokletą
wybaczcie zatem

Ani mi się śni.

[Gloinnen]

Niezwykle klimatycznie, lekko, z delikatną melancholią, ale także wciąż z szacunkiem i uznaniem dla świata, bo tak naprawdę jest piękny. Nasze smutki jedynie pozwalają się nad tym pięknem zatrzymać. Paradoksalnie, szczęśliwi go nie widzą, podobnie jak przemijanie pozwala docenić smak chwili teraźniejszej, trwanie zaś powoduje, że się on nam bardzo szybko nudzi...
Utwór wymarzony na piosenkę; przy czytaniu na głos rysuje się wyraźna linia melodyczna... Identyczna jest w jednej z moich ulubionych piosenek G. Turnaua - "Znów wędrujemy" - którą wielokrotnie już na tym forum linkowałam - może dlatego całość tym bardziej mi się podoba. Pal sześć rymy gramatyczne. Pal sześć, że niektóre wręcz... no dobra, wiadomo jakie. W piosence można wybaczyć. Ale pomyśl nad lepszymi.

Pozdrawiam,


Glo.

[coobus]

Jak będę poetą, być może zadbam o to by wyszła z tego poezja. Ale jestem kim jestem, kapłanem świątyni przyjaznego banału, którego często mi brakuje. Zanim tu zajrzałem, moimi odbiorcami byli czytelnicy nie piszący poezji , a wierzcie mi, że to dwa różne światy. Moje wzorce też są tak właśnie ustawione, czerpałem z wierszy wcale nie lepszych, i dziś mi takich brakuje. W wierszach białych staram się być poetą, po takich zaś jak ten, prostych i lekkich, moje wiersze mogą się znaleźć co najwyżej w podręcznikach dla klas trzecich, a nie kandydować do nagród. Ale wierzcie mi, będą i wiersze innego kalibru, ten miał być właśnie taki. Tak więc noski do góry

A może maskuję się w ten sposób przed konkursem, kto wie...

[e_14scie]

jeśli wystartujesz w konkursie z wierszem o podobnym nastroju, to ja nie biorę udziału

[coobus]

e_14scie
skoro takie tanie chwyty mi wychodza w wykańczaniu konkurencji to chyba jednak przymierzę się do tego konkursu, a co tam...

[e_14scie]

e_14scie
skoro takie tanie chwyty mi wychodza w wykańczaniu konkurencji to chyba jednak przymierzę się do tego konkursu, a co tam...

może one i nie najdroższe, ale umiejętnie użyte i w tym ich siła, Cubusiu

[Miladora]

Ale jestem kim jestem, kapłanem świątyni przyjaznego banału,

No to zakładamy Stowarzyszenie Sympatyków Przyjaznego Banału.
Ja będę zbierać datki na jego rozwój.
A potem je przepijemy, jak to poetom zwykło się przydarzać.

to chyba jednak przymierzę się do tego konkursu,

Tylko się trochę zamaskuj, bo Cię z miejsca gotowi jesteśmy rozpoznać.

[Leon Gutner]

Zadziwiające - udało ci się Coob napisać wiersz w którym nie przeszkadza Leonowi nieregularny zapis .
Mimo tej niedogodności wiersz płynie i świetnie się czyta.
I blisko moich klimatów a więc

Z uszanowaniem L.G.

[Zola111]

Ech, znów mój pogląd wyraziła Miladora, więc milknę już i zmykam. Słyszę talent, a to zawsze uważam za najważniejszy walor wiersza

Pozdrawiam,

Ps. Dwójka lepsza.