rondo zapłakane do rana

[Gloinnen]

jak krew z rany noc upływa
miłość - nie ma już znaczenia
we mnie ból - a w tobie - cisza
noc upływa

czerń gęstnieje - ja wciąż czekam
tkając całun z ciemnych pytań
ufność krzepnie w próżnych szeptach
noc upływa

mrok na strzępy mnie rozrywa
tak - wiem - patos - rzewna scena
lęk co nigdy nie przemija
noc upływa


gdyby człowiek wcześniej wiedział...
proszę - wskaż mi nową przystań
w płacz ubrana - wołam - przebacz
noc upływa

noc upływa...


____________________
Glo.

[Sede Vacante]

Jakby tylko w nocy odnajdywało się spokój i bezpieczeństwo, niczym w ramionach kochanka, który nie porzuci, nie odtrąci...póki nie wstanie dzień.
Jeśli dobrze kombinuję, bliskie, bo sam kiedyś pisałem wiersze dla Nocy;)

[Miladora]

Zapłakane czy nie, ale podoba mi się taki rondelek, w którym odwrócona jest kolejność słów pierwszego wersu.
Sama też już kiedyś myślałam nad podobnym zabiegiem.
To wdzięczna forma i jak widać sporo można w niej zmieścić.

Kupiłam, Gloneczku

[Nicol]

Znam do bólu Glo ten stan ... Ciężko z niego sie wysupłać... Taki swoisty survival dla opartych ...

[Gloinnen]

Dzięki.


Glo.

[Ewa Włodek]

noc - czas, kiedy najczęściej dopada nas to, co jest w nas najbardziej bolesnego. Czasem jest długa, w nieskończoność...Podoba mi się nastrój, Glo, bardzo jest w moim guście, bardzo...

Mnóstwo uśmiechów posyłam...
Ewa

[skaranie boskie]

A czemu to jest w rymowanych?

[Gloinnen]

Tu lepiej?

[skaranie boskie]

Skoro to satyra, to lepiej...
Co prawda treść na żarty nie wskazuje, ale może ja mam zwichnięte poczucie humoru.

[Gloinnen]

Treść?
A czy ona się w ogóle liczy?