Pora okwitu

[Ewa Włodek]

Kwitnie akacja - biel i róż
spływają miodem.
Przeszłe – nie wraca, szkoda słów,
więc – pora odejść?

Jak dym się wije dzień po dniu,
niepostrzeżenie.
Coś jest, coś minie, a my tu –
zaledwie mgnieniem.

[Miladora]

Jakbyś moje myśli zapisała, Ewuńka.

więc – pora odejść?

Nigdy w życiu.
Za dużo jeszcze zostało nieprzeczytanych książek, wierszy do napisania, słów i uśmiechów, nocy ze spadającymi gwiazdami i dalekich krain, gdzie nas nie było.
I gatunków win, których nie skosztowałyśmy dotychczas.

[Leon Gutner]

Gatunkowo twoje Ewo .
W takich formach jesteś najlepsza
Ileż ja się muszę napisać dni i tygodni żeby wypisać to co ty w dwóch krótkich strofkach .

Dlatego podziwiam niezmiennie .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

Za dużo jeszcze zostało nieprzeczytanych książek, wierszy do napisania, słów i uśmiechów, nocy ze spadającymi gwiazdami i dalekich krain, gdzie nas nie było.
I gatunków win, których nie skosztowałyśmy dotychczas

o, to, to, Mila, jak Ty mądrze mówisz! Zostajemy!!!



I mnóstwo uśmiechów posyłam do Ciebie...
Ewa

Ileż ja się muszę napisać dni i tygodni żeby wypisać to co ty w dwóch krótkich strofkach .

za to, Leonie, jak już siądę w jakims miłym towarzystwie, to mi się buzia nie zamyka, tak gadam...
Więc wszystko w równowadze...


Najpiekniej Wam, Kochani moi, dziekuję, że zaglądnęliście, poczytaliscie i powiedzieliście tyle milego...Bez liku serdeczności do Was posyłam, z uśmiechami...
Ewa

[Gajka]

Ewunia
Oj tak zaledwie mgnieniem jesteśmy ,
pięknie to napisałaś , bardzo pięknie

[Gloinnen]

Ja przylezę tradycyjnie ze swoim zrzędzeniem. Gdzie Ty widziałaś puch na akacjach?
Wiem, że topole się "puszą", ale akacje???
I nie dam się przekonać ani tym, że to jakaś tam metafora ulotności, ani pojęciem licentia poetica. Zrób coś z tym babolem, pliiiiiz...

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

Gdzie Ty widziałaś puch na akacjach?

masz Ci los, Glo, przecież bym o zakład szła, że i akacje też, tym bardziej, że właśnie pół podworca "puchu" mamy, i akację, za to ani pół topoli. Aleś mi ćwieka zabiła, no, no! Dzięki, dzięki, muszę się temu przyjrzeć wobec tego...


Pozdróweczki z uśmiechami...
Ewa

[Jagoda]

.

[skaranie boskie]

Ewo, już wszystko napisali.
Ja tylko przyklasnę
i obdaruję

[Abi]

płatki unoszą się jak puch...
mnie nie brakuje wyobraźni, Ewo

:-) A.