w mgieł przeszkleniu

[coobus]

mógłbym nie wracać tam myślami
postawić mury i fortecę
odgrodzić pamięć która mami
tak jakby chciała coś obiecać

mógłbym rozdziały pozamykać
to takie proste zda się teraz
pożółkłych listów nie dotykać
szuflad zamkniętych nie otwierać

mógłbym blejtramu duszy białej
w żaden już obraz nie zamieniać
lecz pod powieką coś zostało
w prześwicie deszczu
w mgieł przeszkleniu

dlatego dziś gdy pamięć kona
pędzlem nanoszę w ramy złote
drżącą gałązkę ukwieconą
i pierwszy czuły wiatru dotyk

[Abi]

Coobus,
pojechałeś bezokolicznikowo:

• mógłbym nie wracać tam myślami
  postawić mury i fortecę
  odgrodzić pamięć która mami
  tak jakby chciała coś obiecać
  
  mógłbym rozdziały pozamykać
  to takie proste zda się teraz
  pożółkłych listów nie dotykać
  szuflad zamkniętych nie otwierać
  
  mógłbym blejtramu duszy białej
  w żaden już obraz nie zamieniać
  [...]

ale warto mgłę pod szkiełko laboratoryjne... ;-)

co do anafory - lubię to :-)

A.

[Bonifacio Sieczepia]

Z boku, czyli okiem ignoranta.
Mnie owe bezokoliczniki jakoś nie drażnią w tym wierszu, zwłaszcza wobec zastosowanej anafory. Wszak, rozumiem, ma to być forma wyliczanki.
Inwersja w tytule niepotrzebna, zalatuje tanim patosem.

P.s. Coobus, Kilka lat temu napisałem:
Bifurkacja
To źle, gdy radość tylko we wspomnieniach.
To dobrze, gdy radość chociaż we wspomnieniach.

[Abi]

Wszak, rozumiem, ma to być forma wyliczanki.
Inwersja w tytule niepotrzebna, zalatuje tanim patosem.

mnie, jak to nazwałeś - wyliczanka, niezbyt...
za to tytuł
nie wadzi

[Bonifacio Sieczepia]

Abi, nic w tym złego. Jestem tylko elektrykiem i nie mam ani wykształcenia, ani dużego doświadczenia literackiego. Dzielę się swoimi odczuciami bez pretensji do posiadania racji, zwłaszcza absolutnej.
Pozdrówki wszelakie pozytywne.

[Leon Gutner]

Leona też tytuł nie razi a wiersz tak jak twoje ostatnie bardzo przypadł mi do gustu .

Z ukłonem L.G.

[coobus]

O, tak. Pojechałem bezokolicznikowo. Bo to fajna jazda. Bezokoliczników mnóstwo, mogę je czerpać garściami („mogę czerpać” jest tak samo przystępne jak „mógłbym nie wracać, nie dotykać, postawić mury” itp.). Więc korzystam. A patosu u mnie nie brakuje, to prawda, bo tak widzę wiersze, nie próbuję od niego uciekać zbyt daleko bo i tak mi się to nie uda. Te ważne dla mnie wiersze, które po latach potrafię wyrecytować z pamięci, wszystkie zalatują tanim patosem. Mam świadomość że jedni to akceptują inni nie. Choć przyznaję, pobyt na ósmym piętrze i podobne uwagi jak te odciskają na mnie swoje piętno. Pozytywne. Za tę ocenę też szczerze dziękuję, przyjrzę się strofom.
Pozdrawiam

[Zola111]

Pojechałeś bezokolicznikowo - z korzyścią dla koncepcji wiersza, i ... dobrze mu tak!

Masz lekkość w piórze. Mam Ci za złe inwersje, ale to pikuś. To moje fiksum-dyrdum.
Kiedy przeglądam własne teksty sprzed kilku lat, znajduję tam inwersje. Poprawiam ramoty,
bo się ich wstydzę.

Ale te Twoje mają zwiewność, urok, więc - niech Ci będzie

Serdecznie i cieplutko,

[skaranie boskie]

Właściwie to nic nie przeszkadza.
Przecież bezokolicznik też słowo. Rzecz w tym, by onym słowem zauroczyć.
Jak Coobus.

[coobus]

Consensus w temacie bezokoliczników. I w innych też. Wasze zdrowie, kochani