Leśmianowi

[emelly]

Leśmianowi

Gdy się mosty rzucają szczupakiem przez rzekę,
Olchy zaś nurzają korzeniaste stopy,
Wiem, że się odnajduję w mym prawdziwym świecie,
Jestem wodą – płynę – chociaż nie wiem dokąd.

Zachód słońca się płoży po czerwcowym niebie,
Świerszczy śpiew skrzydlasty cisz cyka godziny;
A ja – nieogarniona nawet dla mej siebie,
W bezblask nurzam się olchą i płynę, i płynę...

[skaranie boskie]

Leśmian, Leśmianowi, Leśmianem... chciałoby się powiedzieć.
Zapachniało leśmianowym klimatem, bez przesady.

[Leon Gutner]

Zapachniało
Leśmianem też .

Dobrze ci w krótszych formach .
Robią wrażenie .

Z ukłonem L.G.

[Ewa Włodek]

Gdy się mosty rzucają szczupakiem przez rzekę,
Olchy zaś nurzają korzeniaste stopy,

lubię Leśmiana. Nawet - bardzo. Ale wydaje mi się, że tego "szczupaka" to by sobie Maestro darował? A w wersie następnym - jest 12 zamiast "trzynastki", jak w pozostałych. Reszta - podoba mi się i nawiązuje do Leśmiana klimatem i warstwą słowotwórczą...


Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[emelly]

Dziękuję Wam!

Ale wydaje mi się, że tego "szczupaka" to by sobie Maestro darował?

On pewnie tak, ale to jest mój wiersz

Pozdrawiam ogromnie,
Gosia