ty mi śpiewaj

[jacek placek]

Najpiękniejszej, za uśmiech z wiszących ogrodów

ty mi śpiewaj w radosnych ogrodach
niech się w sercu obudzi pogoda
ty mi śpiewaj co rano piosenkę
przez ogrody mnie prowadź za rękę

ty mi zanuć melodię tę rzewną
niech ją poznam i niech wiem na pewno
że cię spotkam o świcie pod gruszą
i dwa serca się pieśnią poruszą

ty mi zagraj nutami dźwięcznymi
twoją smutną balladę o ziemi
chcę się wsłuchać w upojne akordy
i zapomnieć jak świat bywa podły

[Sede Vacante]

Wow!
Naprawdę, ten styl mi się bardzo podoba, zupełnie się zagubiłem, świetne!
Z przyjemnością to przeczytałem, brawo!
Trochę jak reggae song, moje skojarzenie.

[skaranie boskie]

No, toś nas zaskoczył Jacku!
A może to Placek napisał?
Tym razem chylę czoła.

Jakoś tak mi się zanuciło jak "letnia przygoda" Marka Grechuty.

Ty zapomnisz o letniej przygodzie
O ławeczce w zielonym ogrodzie,
O czeremchach, co słodko pachniały
Płatki w krąg sypały tak jak deszcz
O spacerach wśród łanów szumiących
O dniach parnych i nocach gorących
O altance wśród starych akacji
O kochance z wakacji też


I pomyślisz o letniej przygodzie
O ławeczce w zielonym ogrodzie
O czeremchach, co słodko pachniały
Płatki w krąg sypały tak jak deszcz
I zatęsknisz do łanów szumiących
Do dni parnych i nocy gorących
Do altanki wśród starych akacji
Do kochanki z wakacji też

http://www.youtube.com/watch?v=qNoAYrxmGBQ

[jacek placek]

Dziękuję panowie.
Skaranie boskie, to chyba w odpowiedzi na mój zarzut. Ale ja nie znałem tej piosenki.

[semiramida]

Prześliczny wiersz.

ty mi zagraj nutami dźwięcznymi
twoją smutną balladę o ziemi

Tak się cieszę, że pamiętasz ten mój stary wierszyk. Zaraz go wkleję:))) A za "ty mi śpiewaj" pozostawiam całe mnóstwo słońca i uśmiechów:))) semi.

[Gloinnen]

Lepszy wiersz, niż poprzednie, ale jeszcze pozostawia wiele do życzenia. Jak na mój gust za bardzo sielski-anielski. Brakuje mu oryginalności, świeżego spojrzenia na miłość. Jest za bardzo egzaltowany, sztambuchowy, przesłodzony.
No chyba, że napisałeś go z przeznaczeniem na ogrodową serenadę dla ukochanej. Miłość ci wszystko wybaczy...

Ale zachęcam do pisania, bo warsztat masz niezły, a z pseudoromantycznego kiczu można z czasem wyrosnąć.

Pozdrawiam,


Glo.

[Leon Gutner]

Tak to zdecydowanie lepszy tekst niż poprzednie - doskonały zresztą na piosenkę śpiewaną przy jakimś ognisku. I jako taki spełnia swoją rolę .

Jeśli jednak ma to być wiersz to znów brzmi dostatecznie .

że cię spotkam o świcie pod gruszą
i dwa serca się pieśnią poruszą

Hm z Leona dawnej perspektywy ten dwu wers przeszedłby bez uwag .
Z Leona dzisiejszej perspektywy brzmi nieciekawie .

Ogóle wrażenie jest pozytywne - więc skupiam się właśnie na tym wrażeniu bowiem interesuje mnie na starość tylko to co pozytywne .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

sielski, romantyczny, ciepły - spodobał mi sie nastrój wiersza...Tym bardziej, że niedawno "popełniłam" tekst, w którym również "wystąpiły" ogrody, choć w innym kontekście...

Pozdrawiam z uśmiechami...
Ewa

[jacek placek]

Semiramido, nie sposób zapomnieć tamtego wiersza.
A za przepiękność dziękuję bardzo bardzo.


Leonie, dobrze wiedzieć, że są jeszcze tacy, którzy odnoszą wrażenia.
Podobno lubisz zcerwone wino. Może wypijmy za wrażenia?


Ewo uśmiechem na uśmiech!

[skaranie boskie]

Skaranie boskie, to chyba w odpowiedzi na mój zarzut. Ale ja nie znałem tej piosenki.

Żadna odpowiedź, Jacku i żaden zarzut.
Twój wiersz przypomniał mi piosenkę Marka Grechuty i potraktuj to jako komplement.