No entry, no exit

[Gloinnen]

Znowu głowę zawracasz losowi.
Zamiast czekać,
aż tajfun przeminie.
A nad miastem blaszany dzień wschodzi.

Zimny chów.
Bo tak trzeba.
I tyle.

Jedna wódka. I druga.
Za jutro,
zagubione gdzieś
między wersami.
Łatwiej przełknąć zapomnij czy trudno,
gdy w kieliszku telepią się
gwiazdy.

Świat jak wielka garkuchnia.
Co dają?
Czy to ważne?
Za darmo, więc bierzesz.

Jeszcze raz sen zapijasz porażką;
wszystko traci znaczenia i głębię.

Strychy, sienie, piwnice; gdziekolwiek.
Z łbem zwieszonym
to samo krążenie.
Za podszeptem instynktu
rozpoczniesz.
W pstrym pochodzie

- żałosny odmieniec.

Krok po kroku.
Przez dziury chodnika.
Błąd za błędem.
Bez żadnych tłumaczeń.
Zamiast twarzy - tandetna fałszywka.
Wciąż na odstrzał.

I tak będzie
zawsze.


Wersja II - dla maruderów-tradycjonalistów:

Znowu głowę zawracasz losowi.
Zamiast czekać, aż tajfun przeminie.
A nad miastem blaszany dzień wschodzi.
Zimny chów. Bo tak trzeba. I tyle.

Jedna wódka. I druga. Za jutro,
zagubione gdzieś między wersami.
Łatwiej przełknąć zapomnij czy trudno,
gdy w kieliszku telepią się gwiazdy.

Świat jak wielka garkuchnia. Co dają?
Czy to ważne? Za darmo, więc bierzesz.
Jeszcze raz sen zapijasz porażką;
wszystko traci znaczenia i głębię.

Strychy, sienie, piwnice; gdziekolwiek.
Z łbem zwieszonym to samo krążenie.
Za podszeptem instynktu rozpoczniesz.
W pstrym pochodzie - żałosny odmieniec.

Krok po kroku. Przez dziury chodnika.
Błąd za błędem. Bez żadnych tłumaczeń.
Zamiast twarzy - tandetna fałszywka.
Wciąż na odstrzał.

I tak będzie zawsze.

____________________
Glo.

[skaranie boskie]

Jedna wódka. I druga.
Za jutro,
zagubione gdzieś
między wersami.
Łatwiej przełknąć zapomnij czy trudno,
gdy w kieliszku telepią się
gwiazdy.

To jest super!
A w ogóle to cały wiersz mi się podoba.
Niby taki nierozgarnięty, a przecież rytmiczny do bólu i jakiś taki... twój.

[Gloinnen]

Czwarta strofa mnie jeszcze denerwuje, zastanawiałam się, czy nie byłoby dobrze zmienić w niej kolejność wersów:

Strychy, sienie, piwnice; gdziekolwiek.
W pstrym pochodzie
- żałosny odmieniec -
za podszeptem instynktu
rozpoczniesz,
z łbem zwieszonym

to samo krążenie.


Dziękuję, Skaranie. Tak, masz rację wiersz rzeczywiście mój. Cała Gloinnen w pięciu strofkach.

Pozdrawiam,

[Abi]

• • • znowu głowę zawracasz losowi
      zamiast czekać aż tajfun przeminie
      a nad miastem blaszany dzień wschodzi
      zimny chów bo tak trzeba i tyle
      
      jedna wódka i druga za jutro
      zagubione gdzieś między wersami
      łatwiej przełknąć zapomnij czy trudno
      gdy w kieliszku telepią się gwiazdy
      
      świat jak wielka garkuchnia co dają
      czy to ważne za darmo więc bierzesz
      jeszcze raz sen zapijasz porażką
      wszystko traci znaczenia i głębię
      
      strychy sienie piwnice gdziekolwiek
      z łbem zwieszonym to samo krążenie
      za podszeptem instynktu rozpoczniesz
      w pstrym pochodzie żałosny odmieniec
      
      krok po kroku przez dziury chodnika
      błąd za błędem bez żadnych tłumaczeń
      zamiast twarzy tandetna fałszywka
      wciąż na odstrzał i tak będzie zawsze

ja, bez cudactw... Glo

A.
_________________
"Nie pluj od razu wszystkim, co ci myśl
na język przyniesie (...)"
S. Barańczak
____________________
Szczęśliwy człowiek ma zawsze coś do zrobienia:)

[Julka]

Jaaasnee, całkiem inaczej się czyta.

Tekst jak rozlane sznurkiem mleko, wybija z rytmu
i zrozumienia.

Za klimat

[Gloinnen]

Wkleiłam wersję "tradycyjną".
Ależ marudzicie!

Pozdrawiam i dziękuję za poczytanie oraz komentarze.


Glo.

[Leon Gutner]

Maruder tradycjonalista Leo - co sam osobiście poczytuje sobie za przywilej a nawet zaszczyt - preferuje oczywiście wersję drugą ze szczególnym wyróżnieniem padającym na :

Jedna wódka. I druga. Za jutro,
zagubione gdzieś między wersami.
Łatwiej przełknąć zapomnij czy trudno,
gdy w kieliszku telepią się gwiazdy.

Do spółki z całością urodziłaś dobry wiersz Glo

Z uszanowaniem L.G.

[semiramida]

Pal sześć, która wersja, pierwsza, czy druga... Naucz mnie tak pisać, Glo!!! :))) semi.

[Gloinnen]

Semi, nie żartuj sobie, Ciebie akurat nie trzeba uczyć pisać.

Dzięki, Leo!

Pozdrawiam Was,


Glo.