Hologram

[semiramida]

HOLOGRAM

Wiatr we włosach, w oczach stal,
twarda ręka, skryty płacz.
Ciągle wierzysz błędnym ogniom,
lubisz jesień i samotność.

W puste szklanki wlewasz mrok.
Chcesz zapomnieć - ale co?
Powracałaś, odchodziłaś,
długo cierpień się uczyłaś.

Gdzie? Dlaczego? Kiedy? Jak?
Słona ciemność pali twarz.
Lecz nikomu się nie przyznasz,
że ci ciężko noce dźwigać.

Stoję obok. Wszystko wiem.
Nic już nie mów, proszę, nie.
Pochyl głowę - znajdziesz jeszcze
na dnie klęski - małe szczęście.

[Sede Vacante]

Podoba mi się, choć gustuje raczej w w wolnych. Sprawnie operujesz słowem. Mimo, że rytmika jest taka, że czyta się dość szybko ( i tak chyba ma być w rymowanych, tylko ja dlatego ich nie lubię, bo gonią do przodu z tempem)to użyte słowa nie są banalne i wymyślane na poczekaniu, lecz mają w sobie głębię, uczucie, co u nie każdego autora rymowanek potrafię dostrzec.
Zazwyczaj rymowanki omijam, zupełnie nie mój styl, tempo czytania. Ale tu fajnie się dzieje w tym wierszu.

[Gloinnen]

I znowu emocjonalnie mnie rozwaliłaś, Semi.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

Gdzie? Dlaczego? Kiedy? Jak?
Słona ciemność pali twarz.
Lecz nikomu się nie przyznasz,
że ci ciężko noce dźwigać.

ta strofa - szczególnie do mnie mówi, Semi...A całość - też...

Pozdrawiam Cię z uśmiechami...
Ewa

[Leon Gutner]

Ja już od dawna czytam twoje strofy jak zwrotki piosenek .
Tak je odczytuję , postrzegam i tak na nie patrzę .
I z tej perspektywy są naprawdę niezłe .

Z uszanowaniem L.G.

[semiramida]

Gloinnen, bo pisać trzeba sercem, oto cały sekret:))) Ewo, Leonie, jestem niezwykle zobowiązana, zasyłam mnóstwo uśmiechów z moich Ogrodów:))) s.

[skaranie boskie]

Patrząc na ogólny styl tego wiersza, razi mnie jeden rym.
Na pewno odgadniesz, który.
Same emocje to jeszcze nie wiersz, choć spora jego namiastka.
Muszę jednak obiektywnie przyznać, że piszesz dobrze, choć często zdarzają Ci się takie drobne wpadki.

[semiramida]

Co ty chcesz od moich rymów? Widzisz tylko szczegóły, nie ogarniasz całości.:))) krótkowzroczna małpko:)))

[skaranie boskie]

Ogarniam całość właśnie.
Osobiście nie mam nic przeciw rymom gramatycznym, nawet je lubię.
Rzecz w tym, że ten wyłamuje się z ogólnej koncepcji wiersza, dlatego razi.
Może po lampce spojrzysz szerzej i przyznasz mi rację?

[jacek placek]

Nie rozumiem czego się czepia skaranie boskie. Chyba nie lubi Semiramidy. A ja ci powiem Semi, że to jest piękny wiersz. Pełen uczuć, pełen nastroju, sprawnie napisany. Jestem nim zauroczony.