Zabierz mnie proszę...

Moderatorzy: eka, Leon Gutner

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Gladius
Posty: 19
Rejestracja: 11 lis 2011, 0:03

Zabierz mnie proszę...

#1 Post autor: Gladius » 18 lis 2011, 17:19

Zabierz mnie proszę tam gdzie nie ma nocy,
a tylko słońca złoty blask.
Gdzie mógłbym bez bojazni kroczyć,
w wiecznej radosci trwać.

Zabierz mnie proszę tam gdzie łez nie ma,
i wszystko prostym się staje.
Bez bólu trwogi ciężaru istnienia,
gdzie wszystkich dróg kończą się rozstaje.

Zabierz mnie proszę tam gdzie kwiatów przestrzeń,
gdzie brzmi muzyka.
Tak bardzo chciałbym usłyszeć ją jeszcze,
poczuć,jak za serce chwyta.

Zabierz mnie proszę na ten ocean,
na którym gwiazdy wiecznie płoną.
Nie musisz mówić,że umieram,
-oczy mi zasłoń dłonią...

Andrzej Tomasz Maria Modrzyński
29.10.2009r.

Awatar użytkownika
Leon Gutner
Moderator
Posty: 5791
Rejestracja: 30 paź 2011, 22:01
Lokalizacja: Olsztyn
Kontakt:

Re: Zabierz mnie proszę...

#2 Post autor: Leon Gutner » 18 lis 2011, 21:37

Zakończenie . Wyrażnie . Fajny pomysł . Reszta odstaje . Do wiersza z powtórzeniami trzeba się przyłożyć . Inaczej klęska.
Przejaskrawione w treści - lekko nadęte .
Tutaj sytuację ratuje końcówka .

Z uszanowaniem L.G.
" Każdy dzień to takie małe życie "

leongutner@osme-pietro.pl

e_14scie
Posty: 3303
Rejestracja: 31 paź 2011, 17:35
Lokalizacja: Warszawa

Re: Zabierz mnie proszę...

#3 Post autor: e_14scie » 18 lis 2011, 21:47

popraw zapis Autorze, uzupełniając polskie znaki, zanim wyślesz. W tym także.
Mógłby z tego być całkiem udany wiersz z anaforą, ale po zmianach i eliminacji niepotrzebnych powtórzeń.
Np gdzie, występuje aż 6 razy
Każdy świt jest prowokacją do nowych nadziei. Skreślić świty!

Stanisław Jerzy Lec

_______________________
e_14scie@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
skaranie boskie
Administrator
Posty: 13037
Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
Lokalizacja: wieś

Re: Zabierz mnie proszę...

#4 Post autor: skaranie boskie » 19 lis 2011, 0:00

Najpierw technicznie.
Po przecinkach i myślnikach należy nacisnąć spację.

Teraz ad rem.
Pogubiłeś się w tych próbach stworzenia anafory.
Gdybyś powtarzający się fragment wersu zastosował dwa razy, może trzy, w jednej strofie go sobie odpuszczając, moglibyśmy dyskutować o sensownym powtórzeniu. Tu jest wyliczanka. Nuży.

Sam wyraz "gdzie" jest zbyt częsty. Poza tym w drugiej strofie "wszystko" i "wszystkich" też nieciekawie wygląda.
Jako wiersz rymowany, powinien on trzymać się rytmu, który tu chwieje się jak zawiany majtek na rozkołysanej sztormem, starej łajbie.


Absolutnie nie mogę uznać tego utworu za wiersz.
Przykro mi.
Na pocieszenie dodam, że mogę się mylić i na pewno tak jest, ale przywykłem wyrażać swoje subiektywne zdanie bez ogródek.

Pozdrawiam :) :beer:
Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.


_____________________________________________________________________________

E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl

Awatar użytkownika
Miladora
Posty: 5496
Rejestracja: 01 lis 2011, 18:20
Lokalizacja: Kraków
Płeć:

Re: Zabierz mnie proszę...

#5 Post autor: Miladora » 19 lis 2011, 21:04

Myślę, że po dopracowaniu może to być całkiem dobry wiersz, Gladiusie. :)

Ustal w pierwszej zwrotce rytm, w jakim masz zamiar pisać, i w kolejnych trzymaj się go konsekwentnie.
Tu rzeczywiście każda jest inna.
Nadmiaru powtórzeń też można uniknąć przez dobór odpowiednich słów.
I nie rezygnuj z prób, bo tylko tak można dojść do wprawy. :)

Powodzenia :vino:
Zawsze tkwi we mnie coś,
co nie przestaje się uśmiechać.

(Romain Gary - Obietnica poranka)

ODPOWIEDZ

Wróć do „TRADYCYJNE FORMY RYMOWANE”