takie miejsca

[e_14scie]

nigdy nie nocuj w miejscach przeklętych
choćbyś był nie wiem jak ciekaw
jeśliś je dostrzegł to krokiem prędkim
co sił uciekaj

nigdy nie ufaj miejscom ze sławą
gorszą niż domy publiczne
w nich tani księżyc obnaża nagość
cnoty naiwnej

tam psy bezbudne trwonią szczekanie
słońce przemienia się w deszcze
a gdybyś stracił na moment pamięć
przegrany jesteś

nigdy nie czekaj w miejscach znaczonych
miłością dawno wymarłą
bo w nich na zawsze ugrzęzły dzwony
o dźwięki skamląc

poznasz po łunie czarno płonącej
nad niebotyczną ciemnią
a wyziębiony chudy skowronek
będzie łkał scherzo

dziewiczych szukaj bez smug stygmatów
gdzie sen nie płakał nad świtem
i w cieniu trawy dwa słowa ratuj
nawet zużyte

[misza]

Lubię wiersze pełne półcieni, mroczne i niedopowiedzone. Może nieco dekadenckie.
Ten wiersz jest taki. Fajny. Spodobał mi się.
Pozdrawiam

[Miladora]

Myślę, że parę rzeczy do dopracowania jeszcze.

- krokiem prędkim
co sił uciekaj - zbytnie nagromadzenie sprzecznych nieco informacji. Krok prędki - tak. Ale w połączeniu z uciekaniem co sił stwarza nadmiar. To tak, jakby powiedzieć: Uciekaj prędko co sił.

- nigdy nie ufaj miejscom ze sławą
gorszą niż domy publiczne - a jakie to są te miejsca, bo nie umiem sobie ich wyobrazić?

- w nich tani księżyc obnaża nagość
cnoty naiwnej - cnota naiwna brzmi naiwnie. Zrezygnowałabym z tego określenia na korzyść jakiegoś innego.

- a gdybyś stracił na moment pamięć
przegrany jesteś - nie zachowujesz konsekwencji czasów. Jeżeli dajesz "gdybyś stracił", to powinno być - "przegrany byłbyś", a nie "jesteś. Albo odwrotnie - "a jeśli stracisz na moment pamięć - przegrany jesteś".

- poznasz po łunie czarno płonącej (10)
nad niebotyczną ciemnią = 7, gdy we wszystkich podobnych wersach jest 8 zgłosek, więc do wyrównania. I co poznasz po łunie? Bo nie wiadomo, do którego z wymienionych miejsc odnieść te słowa.

- dziewiczych szukaj bez smug stygmatów - przekombinowany wers.
gdzie sen nie płakał nad świtem - wychodzi na to, że sen nie płakał w stygmatach dziewiczych bez smug.
i w cieniu trawy dwa słowa ratuj
nawet zużyte

Masz ładne momenty, Listeczku, ale część to dość tanie chwyty na stworzenie mrocznego klimatu, ponieważ owe enigmatyczne miejsca trudno sobie wyobrazić czy umiejscowić gdziekolwiek. Rozumiem miejsca przeklęte i znaczone dawną miłością, ale nie te z odniesieniem do sławy gorszej niż domy publiczne i do dziewiczych stygmatów.
Chyba do przemyślenia jeszcze...

Dobrego

[e_14scie]

Lubię wiersze pełne półcieni, mroczne i niedopowiedzone. Może nieco dekadenckie.
Ten wiersz jest taki. Fajny. Spodobał mi się.
Pozdrawiam

Miszko


nic z tego Mila, nie przerabiam ani wersu. Dostałam za niego gwiazdkę w znanym nam miejscu, a tam o to nie tak łatwo, sama wiesz bo rymowana, ma przechlapane.
Więc mimo Twojego upodobania do przeróbek, ma być jak jest. Wyłapać można wszystko, jak się bardzo chce.

[Leon Gutner]

Evowo pięknie - a tu najpiękniej :

dziewiczych szukaj bez smug stygmatów
gdzie sen nie płakał nad świtem
i w cieniu trawy dwa słowa ratuj
nawet zużyte




Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

nic z tego Mila, nie przerabiam ani wersu. Dostałam za niego gwiazdkę w znanym nam miejscu, a tam o to nie tak łatwo, sama wiesz bo rymowana, ma przechlapane.
Więc mimo Twojego upodobania do przeróbek, ma być jak jest. Wyłapać można wszystko, jak się bardzo chce.

No to w takim razie, żebyśmy się dobrze zrozumiały.

1. Nie wymagam na siłę dopracowania.
2. Nie kieruję się "gwiazdkami" z innych miejsc.
3. Moje "upodobanie do przeróbek" polega jedynie na wypunktowaniu zauważonych przeze mnie zupełnie subiektywnych potknięć oraz tych ewidentnych, jak chociażby nierówny rytm czy niezgodność gramatyczna.
4. Nie wyłapuję niczego na siłę.
5. I prawdę mówiąc, dziwią mnie te ostatnie Twoje stwierdzenia.

Co do wiadomego miejsca - zrobiłam kiedyś korektę komuś bardzo tam cenionemu.
Był zdziwiony, że nikt wcześniej nie zauważył błędu gramatycznego, mimo publikacji na paru forach. Poprawił go.

Dobrego.

[e_14scie]

1. Nie wymagam na siłę dopracowania.
2. Nie kieruję się "gwiazdkami" z innych miejsc.
3. Moje "upodobanie do przeróbek" polega jedynie na wypunktowaniu zauważonych przeze mnie zupełnie subiektywnych potknięć oraz tych ewidentnych, jak chociażby nierówny rytm czy niezgodność gramatyczna.
4. Nie wyłapuję niczego na siłę.
5. I prawdę mówiąc, dziwią mnie te ostatnie Twoje stwierdzenia.

Co do wiadomego miejsca - zrobiłam kiedyś korektę komuś bardzo tam cenionemu.
Był zdziwiony, że nikt wcześniej nie zauważył błędu gramatycznego, mimo publikacji na paru forach. Poprawił go.

ad 1. To zrozumiałe

ad 2. Patrz pkt 1

ad 3. Taki to jest wiersz, bez równej ilości sylab, a swój rytm mimo to, ma zachowany.

ad 4. Subiektywizm

ad 5. Twoje prawo, mnie nie

Wiersz to nie proza, posiada l.poetica i nie piszę od tygodnia, żeby nie mieć własnego spojrzenia i stylu, czasem odbiegając od twardych reguł. W Twoim z dziwnym układem rymowym, też mogłabym pomieszać, ale nie widzę powodu. Za naprawę na wspomnianym miejscu, moje uznanie.
Doszłam do wniosku, że u wielu uznanych, zrobiłabyś taką korektę, że z grobów by powstawali.

pozdrowienia

ps
w/w wiersz, jest dwukrotnie w druku, co nie jest zapewne żadnym argumentem, ale nie musi i sobie zostanie taki niedopracowany

[e_14scie]

Evowo pięknie - a tu najpiękniej :

dziewiczych szukaj bez smug stygmatów
gdzie sen nie płakał nad świtem
i w cieniu trawy dwa słowa ratuj
nawet zużyte




Z uszanowaniem L.G.

znasz go Leo, ale miło, żeś zajrzał

dziękuję

[Miladora]

Doszłam do wniosku, że u wielu uznanych, zrobiłabyś taką korektę, że z grobów by powstawali.

Jak widzę, nadal nie potrafisz się powstrzymać od personalnych odniesień.
Może pomyśl, czy takie nastawienie nie zniechęca do komentowania Twoich utworów.

Dobrego dnia.

[skaranie boskie]

Cenię sobie bardzo komentarze Miladory, równie jak wiersze E_14scie.
Myślę, że pewne zboczenie komentatorskie możemy Mili wybaczyć, biorąc pod uwagę, że jej komentarze zawsze są merytoryczne, nigdy zaś nie narzucają klauzuli wykonalności komentowanemu.
Wiersz Ewy uważam za dobry kawałek poezji, choć jak niemal każdy, nie idealny. Też zauważam w nim usterki, które jednak stanowią o jego rozpoznawalności, o kunszcie Autorki.
Myślę, że te oba stanowiska można pogodzić a wiersz, skoro już wydrukowany w tej formie, powinien pozostać niezmieniony. Przecież dostrzeżone błędy można zapamiętać, żeby w przyszłości się ich ustrzec.

Pozdrawiam obie Panie i proponuję