santanalia

[Miladora]

kupiłam właśnie świętego
na targu za parę groszy
choć raczej nie moje credo
nie zwykłam też świętych znosić
tym razem jednak uległam
bo patrzył wciąż z takim smutkiem
że pomyślałam o Jezu
przecież mi głowy nie utnie
co zresztą święty przeszkadza
spokojny cichy nieśmiały
chyba nie będzie rozrabiał
nie wpędzi w żadne kabały
no i spytałam o imię
bo w końcu świętych bez liku
handlarka spojrzała dziwnie
to Sanctus jest Pacificus

więc zapłaciłam uwierzcie
ze łzą kręcącą się w oku
kiedy pojęłam że wreszcie
mogę już mieć święty spokój




wersja poprzednia

właśnie kupiłam świętego
na targu za marne grosze
w zasadzie nie wiem dlaczego
skoro szkaplerza nie noszę
ale tym razem uległam
bo patrzył tak rzewnie na mnie
że pomyślałam o Jezu
korona z głowy nie spadnie
co taki święty przeszkadza
spokojny cichy nieśmiały
chyba nie będzie rozrabiał
nie zacznie stawiać kabały
no i spytałam o imię
bo przecież świętych bez liku
handlarka spojrzała dziwnie
to Sanctus jest Pacificus

więc zapłaciłam uwierzcie
ze łzą kręcącą się w oku
kiedy pojęłam że wreszcie
mogę już mieć święty spokój




Skasowany myślnik i wykrzyknik.

[Gorzki Dziad]

Nie powiem, że kiepskie, ale dziwne.
Święty, który nie wadzi, nie przeszkadza, to coś nowego. Nad tym warto pomysleć, wszak świętych kupuje sie po to, by jakoś uświęcali dom, a przynajmniej miejsce na ścianie, na którym będą wisieć (sic!). Ty podeszlaś do tematu nieco inaczej. Ta korona co z głowy nie spadnie nijak mi tu nie pasuje.
grosze szkaplerza nie noszę widzi się takie stereotypowe. No i puenta święty spokój też mnie razi.

[laura bran]

fajne, dobrze Cię poczytać na dzień dobry :)

[Miladora]

No i puenta święty spokój też mnie razi.

Drogi Dziaduś, jeżeli weźmie się pod uwagę, że istnieje powiedzenie „święty spokój” oraz to, że Sanctus Pacificus oznacza dokładnie to samo, to kupienie sobie owego Świętego Spokoju nabiera sensu, bo wiadomo, że taki „święty” „uświęca” dom spokojem, ciszą i w niczym nie wadzi.
To wiersz żartobliwy, ale oczywiście nie musiał trafić w Twoje poczucie humoru.
No to za ten święty spokój, o którym tylu ludzi marzy. Dzięki.

Dzięki, Laurko, i zdrowie świętego.

[Gorzki Dziad]

Hm.. chyba masz rację, taki cichy spokojny święty.
Gdybys to wyraźniej zaakcentowała.
Dzis ludność czytelnicza nie zna łaciny tak powszechnie, a jeśli już, to tę odmianę "żywą", czy barową.
Gorzki Dziad gdyby dorwał taki temat to by o tym świętym spokoju wygęgał w każdym refrenie, aby dotarło do najgłupszego, no ale przecie nie tylko dziady piszą wiersze i nie tylko po dziadowsku.
Zatem zwracam honor.
No i wracam do mojego gęgania parodią, bo mi podnieśli normę, a przyzwoitosć wymaqga, bym osiągnął 100%

[Gloinnen]

Przyjemny utwór, do przeczytania z przymrużeniem oka. Technicznie bez zarzutu. Widziałabym to jako tekst piosenki, najlepiej oscylującej w ludowych klimatach, ale może się mylę...? Święty spokój? Być może ze wszech miar pożądany, ale jednak byłoby bardzo nudno. Ja wolę osobiście różne zawirowania, i te złe, i te dobre. Wszystko ma swój smak, słodki, gorzki (nomen omen ), to lepsze, niż otulanie się watą. Lecz może ja jestem naiwna. Albo za bardzo ufam życiu i temu, co ono przynosi. I potem zbieram cięgi, choć nie boję się, w rzeczy samej. Do świętych uciekam się po to, aby mieć siłę na konfrontację z rozmaitymi wydarzeniami, nie po to, by mnie przed nimi chronili. Tak chyba lepiej.

W sumie - wybacz tę dygresję, trochę obok wiersza. Zabrzmiało poważnie, a tekst przecież żartobliwy. Tak mi się jednak rozwinęła myśl, na temat i nie na temat.

Pozdrawiam,


Glo.

[Sokratex]

pojęłam że wreszcie
mogę już mieć święty spokój

Fajne Ciekawe, ile taki św. Spokój kosztuje? Powiedzmy jeden do sypialni
a drugi w pracy.

Pozdrawiam.

[Miladora]

na temat i nie na temat.

Jak najbardziej na temat, Glo.
Kiedy za dużo zawirowań, każdy ma momenty, gdy marzy o świętym spokoju.
Inna sprawa - jeżeli tak się o niego dba, że staje się asekuranctwem, to niedobrze.
Widziałam już ludzi, którzy w imię tego spokoju byli w stanie sprzedać wszystko - w tym innych ludzi.
A więc za sporą cenę go kupowali.
Co innego te marne grosze...
Na chwilę spokoju, odpoczynku, refleksji... Wtedy warto.

Dzięki

Dzięki, Sokratesku.
Święty Spokój zależy od tego, ile zań chcesz ofiarować. I co...
W sypialni?! Chcesz mieć święty spokój w sypialni?!
Ale chyba nie przez cały czas?
Do pracy to już gorzej. Jeżeli musiałbyś w cenie uwzględnić całowanie tyłka szefowi, to raczej się zastanów.
Być może cena byłaby jednak za duża...

[Gloinnen]

Widziałam już ludzi, którzy w imię tego spokoju byli w stanie sprzedać wszystko - w tym innych ludzi.
A więc za sporą cenę go kupowali.

Coś o tym wiem, Miluniu.



Glo.

[Leon Gutner]

To odsprzedaj mi tego świętego bo Leo od lat poszukuje czegoś ( kogoś ? ) na święty spokój .
Póki co czasami znajduje tylko w wierszach .

Z radością o tym poczytałem .

Z uszanowaniem L.G.