Ekstrema

[Ewa Włodek]

śliski bruk i gęsta sieć splątanych ulic,
kroki-werble głuszą wszystkie inne dźwięki,
stado gna, a ktoś się gdzieś pod ścianą kuli,
lunapark – bańka ze szkła już z chrzęstem pęka

a o krok strzelisty gotyk patrzy w przestrzeń,
hełm – w obłokach, a pod stopą dawny cmentarz,
myśląc – trwa, bo tu wszak chwila znaczy wieczność,
zawsze wygra, nawet wtedy, kiedy przegra

[iskierka]

Nie wiem czemu, ale ja bym ten wiersz widziała
bez interpunkcji. Ale może mi się tak wydaje

[Gajka]

Ewcia uśmiejesz się ja tak interpretuję Twój wiersz

Hiszpańska Pampeluna i bieg z bykami w czasie uroczystości ku czci św. Fermina
Ciekawa jestem co autorka miała na myśli pisząc wiersz ?

[Ewa Włodek]

Nie wiem czemu, ale ja bym ten wiersz widziała
bez interpunkcji.

też nie wiem, czemu, Iskierko, ale skoro wolisz bez interpunkcji - "przećwiczę" i taki zapis...

Ewcia uśmiejesz się ja tak interpretuję Twój wiersz
Hiszpańska Pampeluna i bieg z bykami w czasie uroczystości ku czci św. Fermina

wcale sie nie uśmieję, Gajko!Wręcz przeciwnie! Bo czym jest ten bieg? Poza tym, że tradycją - to także demonstracją kompletnego braku poczucia rzeczywistości i "owczego pędu", bądź "pędu lemingów" na dodatek. A stąd - krok do tego, co chciałam powiedzieć...


Pięknie, moje Drogie Panie, dziękuję Wam za poczytanie, za czas dla słowa i za refleksje, którymi zechcialyście się ze mną podzielić...Pozdrawiam Was z uśmiechami...
Ewa

[coobus]

Pierwsze skojarzenia mam nie z Pampeluną, tylko z Barceloną. Ale tajemnica, zgłębiana przez każdego inaczej, to jedna z ważniejszych zalet odbioru. Strofy trafiają, nawet jeśli nie do końca celnie, ale na pewno tam, gdzie powinny

[Leon Gutner]

Śliski to bruk z pewnością ale to twoja wina Ewo bo sama sobie ustawiłaś poprzeczkę wysoko .
I chyba tym razem ciut niżej niż poprzeczka choć i tak przecież ogromnie wysoko .

Z przyjemnością L.G.

[atoja]

owczy pęd stada, w którym słabsi zostają zdeptani,
lecz nadzieja jest w katedrze, która wynosi się ponad
jest w niej moc ... przetrwa...


świetne metafory Ewo

[Ewa Włodek]

Pierwsze skojarzenia mam nie z Pampeluną, tylko z Barceloną. Ale tajemnica, zgłębiana przez każdego inaczej, to jedna z ważniejszych zalet odbioru. Strofy trafiają, nawet jeśli nie do końca celnie, ale na pewno tam, gdzie powinny

to może być każde miejsce na ziemi, Coob, gdzie są ludzie ogarnięci obsesją rywalizacji, dązenia nie wiadomo, do czeko, i tacy, którzy zawsze się ustawia albo obok, albo - ponad, i żyją swoim życiem, swoim rytmem...

I chyba tym razem ciut niżej niż poprzeczka

tak mówisz, Leonie, że niżej? No, może masz rację...

owczy pęd stada, w którym słabsi zostają zdeptani,
lecz nadzieja jest w katedrze, która wynosi się ponad
jest w niej moc ... przetrwa...

w samo sedno trafiłaś, Atojo, własnie tak...A autsajder, człowiek nie dający się "zwariować" stadu i temu, co ono dytkuje - zawsze przetrwa, choć stado uważa go za przegranego, za materiał odpadowy...Jak ta gotycka katedra...


moi Kochani, cudnie Wam dziekuję, że wstąpiliście, poczytaliście i zadaliście Sobie trud rozsupłania węzła, jakim was uraczyłam. Dziekuję za dobre, serdeczne słowa o słowie...I moc uśmiechów do Was posyłam...
Ewa