pod śniegiem

[coobus]

Zalegną krzewy pod śniegiem,
zalegną pnącza skruszałe,
ucichną drapieżne burze,
na dłużej pewnie,
na dłużej.

Pokryje wszystko puch biały,
pokryje przycięte róże,
zalegną zimą i one,
przykryte lodem,
uśpione.

Wystygną resztki płomieni,
pole swe barwy wybieli,
wygasną światła po lecie,
przecież snu pora,
no przecież.

Zabraknie ptasiej kapeli
i chochoł w rzeźbę się zmieni.
Z tej ciszy zima się zrodzi,
wystudzi wszystko,
wychłodzi.

Zalegnie niewyzbierana
pigwa zielonożółtawa,
zalegnie czerwony listek
i te bordowozłociste.

Zalegnie ściemniała trawa,
kolią kretowisk przybrana,
z kątów wypełzną smutki,
te wielkie
i te malutkie.

Zalegnie świat umęczony,
póki go słońce nie zbudzi,
bo życie głodne i młode,
przeżyje tam,
pod tym lodem.

Lecz serca jesiennych ludzi…
nie będzie już dla nich wiosny.
Ich pąki już nie wystrzelą,
zostaną tam,
pod tą bielą.

[Ewa Włodek]

"jesienni ludzie" - ci, których wyznaczono do podróży bez powrotu na tę jesień... Pięknie to rzekłeś, Coob. Czytając wiersz nie spodziewałam się takiej refleksyjnem, zadumanej pointy...

moc serdeczności wysyłam...
Ewa

[e_14scie]

Lecz serca jesiennych ludzi…
nie będzie już dla nich wiosny.
Ich pąki już nie wystrzelą,
zostaną tam,
pod tą bielą.

Świetnie spointowany wiersz. Przez opis zimy w przyrodzie, do człowieka.

[coobus]

Ta moja pointa... być może prowokująca. Być może nie wszyscy jesienni ludzie ją zaakceptują, pełni wiary w odrodzenie. Ale miałem na myśli to, że są cztery pory roku, cykliczne, życiodajne, i tylko trzy pory ludzkiego życia: wiosna, lato jesień... już nie cykliczne, niestety. Nie wyjaśniłem tego w wierszu, bo i tak jest za długi. Ale widzę, że rozumiecie.

Ewo i Ewo, kochane aniołki, dzięki, żeście przysiadły na chwilę na mojej gałązce

[anastazja]

Pokryje wszystko puch biały,
pokryje przycięte róże,
zalegną zimą i one,
przykryte lodem,
uśpione.

Z zachwytem Coob.

[coobus]

Z podziękowaniem, Anastazjo

[Leon Gutner]

Słów zachwytu Leonowi brakuje dlatego powiem tylko że przyjemność czytania twoich wierszy jest jedną z przyjemniejszych rzeczy w poetyckim żywocie Leona .

Z uszanowaniem L.G.

[atoja]

Jestem jesienna, lecz jeszcze mam nadzieję na wystrzał
może nieco opóźniony...letni
Coob
klimat to Ty czujesz i przekazujesz perfect
mnie nieco razi częste zaleganie
i rym burze- róże
ale ja się nie znam na poezji...

[coobus]

Dzięki, Leo.

ATOJA: te burze/róże... to niestety cały Coobus, w tych swoich wierszach z lamusa. Rację masz na pewno. Aktualne wiersze już są wolne (czytaj: w większym stopniu wolne) od tych grzechów, uczę się, chodzę do klasy na ósmym piętrze. Trochę pod górę, ale nic to...

[Malwina]

Jest u nas taki zwyczaj,że można wiersz poprawić, przeredagować i umieścić pod pierwotną wersją.Spróbuj, może warto.pozdrawiam