Z podmiejskiego targowiska

[Halszka55]

jeszcze bywają takie kramy
z tym do czynienia mamy
ktoś sprzedaje ktoś kupuje
kilka centymetrów zajmuje

pachną banknotem dłonie
utarg wpisany w brulionie
na nogach ciepłe bambosze
bo zimno tutaj na dworze

czasem zdarzają się wpadki
złodziej przypadek nie-rzadki

przychodzisz na targ po a wychodzisz z niczym
i jak ten prosiak wszystko w tobie kwiczy

[atoja]

Czy to wyliczanka ? Bo jeśli tak to do przyjęcia
wiersz nigdy

[Leon Gutner]

To jednak wyliczanka
Zbyt płocha jak na wiersz .

Z uszanowaniem L.G.

[Halszka55]

no cóż entliczek pentliczek.... skoro be ;-)=

[e_14scie]

Przykro mi Halszko, ale wiersz jest fatalny. Ani dobrego rymu, ani odpowiedniej wersyfikacji, ani rytmu, a i treść mało interesująca.
Poczytaj o poezji rymowanej, choćby mniej więcej, by wiedzieć czym się rządzi, poza kiepskim zrymowaniem końcówek kolejnych wersów.

[iskierka]

Halszko, jak mam ci doradzić, to dawaj tutaj te wiersze
z Naszej klasy te twoje.

[Gloinnen]

Muszę poprzeć opinię Ewy. Treść może sama w sobie ani zła, ani dobra, ale źle przyrządzona potrawa, choćby z najlepszych składników, nie będzie smakowała.

Poezja rymowana jest bardzo wymagająca, jeśli chodzi o formę. Nie wystarczy "byle do rymu". Po pierwsze, istotny jest rytm, oparty na pewnym porządku, na regularnościach. Ważna jest równa liczba sylab w wersie, całość powinna się płynnie czytać. Dobrą metodą dla niewprawnego ucha jest pisanie wiersza "pod melodię" jakiejś piosenki, wtedy łatwiej jest nie wypaść z rytmu.

Warto jest też unikać rymów gramatycznych - gdy rymujemy takie same końcówki, np. "kupuje/szturmuje". Pozostałe Twoje - jeszcze ujdą w tłoku.

Tekst sprawia wrażenie humorystycznego, i to jest jego jedyna zaleta. Być może, przy lepiej opanowanym warsztacie, uda Ci się rozbawić czytelnika. Na razie jednak - wychodzę z założenia - że pierwsze koty za płoty. Więc - a kysz! (do kotów mówię...)

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

mają magnes przyczepiony
więc czasem siadają wrony
z całkiem innej strony

hmmm, te słowa nie mają logicznego sensu - moim zdaniem. Bo jak się siadające wrony - nie zależnie od tego, z której strony siadają - mają do rąk złodzieja kieszonkowego? Już prędzej - sroka, w końcu to ją się kojarzy z "zawłaszczaniem" błyskotek.

A wiersz również o "targowiskowej" tematyce zamieścił tu niedawno "paniladaco". Doradzam porównanie...

uśmiechy dołączam...
Ewa

[Halszka55]

wiem że nie jest wierszem klasycznym rymowanym oberwało mi się i słusznie - nie w tym wątku i byłoby ok. bo nie jest całkiem do kitu ;-)=
- porównań nie potrzebuję nie lubię pokazywania palcem - jego wiersz tylko dał mi pomysł jak wszystko co mnie otacza - no cóż to tylko humoreska żarcik sytuacyjny nie obronił się więc zmykam i dzięki za komentarze

Dodano -- 24 lis 2012, 9:06 --

a! .. iskierko ja nie powielam ja rozmawiam wierszem więc nowiutkie wklejam ucząc się zarazem, tam jest tam a tutaj jest tutaj - cieplutko cię pozdrawiam iskierko ;-)=

[Gloinnen]

porównań nie potrzebuję nie lubię pokazywania palcem

A jednak - aby dobrze pisać - należy przede wszystkim bardzo dużo czytać... Nie po to, aby wpędzić się w twórczego "doła", ale - aby uczyć się od lepszych od siebie.

nie w tym wątku i byłoby ok. bo nie jest całkiem do kitu

Przykro mi rozwiać złudzenia, ale w żadnym nie byłoby ok. Chyba, że w MIŁYCH ZŁEGO POCZĄTKACH, gdzie zamieszczamy owoce swoich pierwszych zmagań z materią słowa. Ale to raczej jedynie w celach rozrywkowych, lub jako przestrogę.