Gdzie szukać nadziei?

[Gloinnen]

Dziś czarną temperą spleen powleka niebo.
Sens umknął ze zdarzeń. Myślisz - strata czasu.
Pomylił ktoś słowa, miejsce także - nie to.
Twarz ginie wśród setek martwych awatarów.
Strach ściska za gardło, trudno więc zawrócić.
Nie prześwietlą bólu żadne ludzkie oczy,
lecz kiedy stal błyśnie w ciężkich dłoniach pustki,
chłód przetnie zwątpienie, zmysły znów wyostrzy.
Zrozumiesz celowość tego co, się zdaje
dopustem lub kpiną z własnych gorzkich chimer
i mnogość doświadczeń los ułoży w trasę,
byś więcej nie pytał: dokąd? Czemu? Ile?

Jak gniew po godzinach - każdy cień przemija;
niech sterem ci będzie teraźniejsza krzywda.



____________________
Glo.

[Ewa Włodek]

peelka - w rzeczy samej - pod ścianą. Świadoma tego. I nie wie, na ile ma możliwość ruchu.A nawet jeśli nie w danej sytuacji - to wyciągnięcie wniosków na przyszłość z aktualnej traumy - powinno pomóc ominąć sytuację, gdyby się zamierzała powtórzyć...Tak czytam, Glo...Smutny, ale nie bez nadziei, jednakowoż...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[iskierka]

smutny wiersz, ale bardzo podoba mi się puenta

[Malwina]

Dziś czarną temperą spleen powleka niebo.
Sens umknął ze zdarzeń. Myślisz - strata czasu.

Już czytałam na tym forum o stracie czasu.Glo zawsze pięknie rozbudowuje swoje komentarze.
Nie mam takiej erudycji,ale wydaje mi się, że wszyscy tracimy czas, jakbyśmy mieli go w nadmiarze.I chyba bardzo dobrze, że nie liczymy skrupulatnie minut,ani sekund, bo to byłoby bezcelowe i bolesne.Szczodrze rozdajemy na lewo i na prawo swoją obecność, wiedzę, uczucia.Traćmy czas z przyjaciółmi, to nam wyjdzie na zdrowie i przypadkiem nie wybierajmy się na poszukiwanie straconego czasu. Nigdy nie przeczytałam powieści Prousta, zbyt grube tomiska.

[Leon Gutner]

Powiem krótko wiersz krótki ale bardzo się Leonowi spodobał .
Peelka może i pod ścianą ale się nie poddaje . Wciąż zadaje pytania .

Z upodobaniem L.G.

[skaranie boskie]

Dla mnie - gonitwa myśli.
Ubrana, co prawda w środki wyrazu, jednak średnio zrozumiała.
Nie tym razem.


Ale zapraszam na dla uporządkowania tych, które się gonią.

[Gloinnen]

i przypadkiem nie wybierajmy się na poszukiwanie straconego czasu.

O traceniu czasu - żeby była jasność - pisałam jak w jak najbardziej ogólnoludzkim wymiarze.
Czas cierpienia wydaje się straconym, ale przecież każde doświadczenie, nawet to najtrudniejsze, ma nas dokądś zaprowadzić, pokierować naszymi krokami. Nic nie jest, według mnie, dziełem ślepego przypadku...

Dziękuję wszystkim.

Pozdrawiam,


Glo.