innych my drzewiej

[skaranie boskie]

Innych my drzewiej...

Na ścieżce nocą,
jak nimfy tańczą upiory.
W snach się szamoczą
poświatą złotą,
niczym tęsknotą
za sobą ciągną pozory.

Na ścieżce nocą,
co biegnie brzegiem jeziora -
wtóruje krokom,
nieznanym graniem
fal kołysanie
i biesów rogatych sfora.

Nocą na ścieżce,
na wzgórzu, w starej dąbrowie,
przy skromnej świeczce
stoją kapłani
pięknie przybrani
i lutnie stroją gędłkowie.

Na ścieżce nocą
sokół czasami zakwili.
Dolo sieroca,
powiedz, że drzewiej,
pośród tych kniei,
innych my bogów chwalili!

Nocą na ścieżce,
z dawna obrosłej już w zielsko,
pieśń skargę szepcze –
mieczem i krzyżem,
Niemce fałszywe,
obce przygnały szalbierstwo.

Na ścieżce nocą,
stary, zgarbiony gawędziarz,
nad długą brodą,
wśród siwych skroni,
łzę gorzką roni -
smutne wspomnienia odpędza.

Nocą na ścieżce,
jak dawniej tańczą upiory.
Wierzcie, nie wierzcie -
okiem Dażboga
chroniona droga,
krótkie Kupały wieczory.

Na ścieżce nocą,
jak dawniej idą z obiatą.
O łaskę proszą -
ktoś Swarożyca
o wróżbę pyta,
ofiarę składa mu za to.

Na ścieżce nocą
Nyja wykłóca się z Ładą,
kto większy mocą -
ten, co w powietrzu,
czy w ziemi wnętrzu -
przed którym klękać, czy padać.

Nocą na ścieżce,
przy bladym świetle miesiąca,
jak dawniej przecie,
gra lutni struna
i – na Peruna! –
kubek z kielichem się trąca.

Wżdy im się zdaje,
że przepomnielim, co życie.
Wycięli gaje,
zburzyli chramy -
w czarne łachmany
przybrali plemię podbite.

Minęły wieki,
budzą się starzy bogowie.
Jak kiedyś rzekli,
już tu wracają
cieszyć się chwałą,
pokazać obcym ich drogę.



Na ścieżce nocą
tańczą upiory, jak zawsze.
Gwarzą ochoczo -
radosną pieśnią
do świtu prześnią -
już im szalbierstwo niestraszne.



Kassel (DE)
2 grudzień 2012



skaranie boskie

[iskierka]

Albo mnie się zdaje, albo masz trochę załam sylab,
ale poza tym nie mam innych zastrzeżeń
Tyle tylko, że jest dłuuuuuuuuuuuugi

[Leon Gutner]

Długi ale ...
Czułem się przy czytaniu niemal jak na ścieżce nocą .
Oj umiesz ty spojrzeć Małpko na sprawy od środka .

Dla Leona świetne .
Jeśli takich rozmiarów to właśnie takie wiersze i tak napisane .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

fajnie opowiedzialeś, Skaranie, o naszych słowiańskich wierzeniach. Dziś - już w zasadzie niewiele się o nich wie, bo tak na prawdę nigdy chyba nie było rzetelnego naukowego opracowania na ten temat - po polsku, bo na przykład kiedyś czytałam kapitalną pozycję o słowiańskim panteonie i jego kulturowej obudowie - po rosyjsku.
I jeszcze ciekawostka - największymi "zabójcami" naszej tradycji - byli duchowni, w tym uczony pijar Stanisław Staszic niejaki. Jak podczas badań geologicznych na Kielecczyźnie (dawne starożytne zagłębie metalurgiczne, z którego brąz i żelazo wędrowały i do Rzymu starożytnego) odkopano posąg czterotwarzowego bóstwa słowiańskiego i rozmaite artefakty - kazał tego "szatańskiego pogańskiego bałwana zniszczyć razem ze szystkim tymi diabelstwami" - co sam rzetelnie zapisał w swoim dziele...


pozdróweczki serdeczne...
Ewa

[Malwina]

Niesamowity klimat stworzyłeś

[skaranie boskie]

Albo mnie się zdaje, albo masz trochę załam sylab,

Byłbym wdzięczny, Iskierko, gdybyś więcej szczegółów tych "załam" podała.

Leonie, dzięki, żeś docenił twórczy wysiłek fioletu.


Cieszę się Ewo, że popierasz mój punkt widzenia na spustoszenie kulturalne, jakiego dokonało u nas "niemieckie szalbierstwo", przywleczone przez niewydarzone żony pierwszych Piastów i ich zauszników w czarnych strojach, tudzież szerzone mieczem przez cesarskich.
Dawne plemiona Polan, Wiślan, czy Mazurów (dzisiejsi Mazowszanie), utożsamiali chrześcijaństwo z niemiecką niewolą, jednak pomimo oporu, zostali wzięci w jego jarzmo. I tak już zostało. Dziś ja muszę pracować dla Niemca.



Malwinko, takie klimaty wciąż są wokół nas. Wystarczy wejść do lasu i wsłuchać się w jego bajanie. Może niektóre drzewa jeszcze pamiętają, jak wokół nich rosły święte gaje? Posłuchaj czasem sama.

A potem - za klimat!

[atoja]

i tak oto znalazłam się w środku nocy na Łysej Górze
a zawiodła mnie tam niebieska małpa, która ma konszachty ze słowiańskimi bóstwami i gusłami...

[anastazja]

Skaranek rozwiązał worek z gusłami, zgrabnie brzmią, nie powiem

[e_14scie]

Zawsze mnie czymś zaskoczysz

pozytywnie

[skaranie boskie]

Dziękuję Wam, miłe Panie, zarówno za gusła jak i za zaskoczenie.
A skoro pogańskie bóstwa obiecały wrócić, skracajmy sobie chwile oczekiwania.