pójdę już

[e_14scie]

pójdę już
za dużo było albo mniej
zbiorę swój
kram rozsypany byle gdzie
szkoda mi
bordowych zasłon filiżanek
nie śpij i
maleńką szparkę zostaw bramie
może tam
gdzie fantazmaty stracą sens
powiem pas
by z walizkami zjawić się
tymczasem

pójdę już nie odprowadzaj mnie do drzwi
niech no się zapnę
po przedostatnie babskie łzy

czapkę mam
i głowa nieźle trzyma pion
nie gaś lamp
może ją zdmuchnie pierwszy sztorm

trzymaj mnie
bo te zasłony w taki wzór
że mi źle
gdybyś na fałdach zebrał kurz

[atoja]

święta za pasem
a ona w nogi...
a kto zrobi porządki

[Leon Gutner]

I cóż powiedzieć kiedy takie dobre te babskie łzy

Należy być pod wrażeniem i podziwiać .

Co też i czynię .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

trudno jest czasem zostawić za sobą wszystko, co dobre i co złe. A najtrudniej - podobno - najzwyklejsze drobiazgi. To dziwne się wydaje, ale często słyszałam argumenty kobiet: tyle się starałam, kupiłam takie piękne narzuty, szklanki, świecznik kryształowy, bla, bla, bla, więc - nie odejdę, nie, niech będzie nie wiem, jak, ale nie...Taka mi się refleksja nasunęła przy lekturze, Ewo...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[e_14scie]

święta za pasem
a ona w nogi...
a kto zrobi porządki

gosposia
albo Ukrainka

I cóż powiedzieć kiedy takie dobre te babskie łzy

Należy być pod wrażeniem i podziwiać .

Co też i czynię .

Z uszanowaniem L.G.

słone, jak każde :P

dziękuję

trudno jest czasem zostawić za sobą wszystko, co dobre i co złe. A najtrudniej - podobno - najzwyklejsze drobiazgi. To dziwne się wydaje, ale często słyszałam argumenty kobiet: tyle się starałam, kupiłam takie piękne narzuty, szklanki, świecznik kryształowy, bla, bla, bla, więc - nie odejdę, nie, niech będzie nie wiem, jak, ale nie...Taka mi się refleksja nasunęła przy lekturze, Ewo...

uśmiechy posyłam...
Ewa

każdy wykręt, jest dobry Ewo. A najważniejszy to status quo.

[coobus]

Gdy mnie będziesz już miał dosyć,
to wystarczy mnie wyprosić,
palcem wskazać drzwi.
Tylko jeśli Bóg pozwoli,
nie zabijaj mnie powoli.
Zrób to raz, dwa, trzy...

I znów się unosi nad nami duch Agnieszki. I niech zostanie na dłużej. Różyczka za ten wiersz

[e_14scie]

Gdy mnie będziesz już miał dosyć,
to wystarczy mnie wyprosić,
palcem wskazać drzwi.
Tylko jeśli Bóg pozwoli,
nie zabijaj mnie powoli.
Zrób to raz, dwa, trzy...

I znów się unosi nad nami duch Agnieszki. I niech zostanie na dłużej. Różyczka za ten wiersz

lub

Ja nie odchodzę, kiedy trzeba,
choć nie wołają dawno mnie już,
to na wieszaku w przedpokoju
wisi pomięty mój kapelusz.
Gdy w twoim chłodzie się wygrzewam,
to jedno myślę coraz częściej:
że nie odchodzę, kiedy trzeba,
na twoje szczęście.

dziękuję, Coob

[iTuiTam]

pójdę już
za dużo było albo mniej
zbiorę swój
kram rozsypany byle gdzie
...
nie gaś lamp
może ją zdmuchnie pierwszy sztorm
...

Zapalone lampy pomogą wrócić...

Jak Coobus, słyszę echa. Chociaż znasz, Ev, od dawna, moje zdanie, że to właściwie nie echa AO, a zupełnie nowe ich gamy.

no cóż... pójdę już...

serdecznie
iTuiTam

[e_14scie]

Zapalone lampy pomogą wrócić...

Jak Coobus, słyszę echa. Chociaż znasz, Ev, od dawna, moje zdanie, że to właściwie nie echa AO, a zupełnie nowe ich gamy.

no cóż... pójdę już...

nie wiem, co odpowiedzieć
zostanę przy

[anastazja]

niech no się zapnę
po przedostatnie babskie łzy

świetny wers czternastko ironia przebija w wierszu, bowiem na prawdę, peelka nie chce odejść.

Pozdrawiam