śpiąca pamięć

[skaranie boskie]

Śpiąca pamięć




Zasnęła pamięć w mroku dziejów,
na smutno się upiwszy winem.
Długo słuchała, jak się śmieją -
teraz się zdrzemnie, choćby krzynę.

Zasnęła pamięć tuż koło mnie,
choć chciała ledwie uciąć drzemkę.
Nie znajdzie teraz dawnych wspomnień
i nie zachwyci się ich pięknem.

Pożółkły karty starych kronik,
w legendę się zaklęły dzieje,
tam zaś, gdzie kiedyś śpiewał słowik,
od dawna już nie szumią knieje.

A przecież miały o czym szumieć -
znały, co dobre, obyczajne...
Kto dzisiaj mowę ich zrozumie,
wsłucha się w wiatru kołysanie?

Zasnęła pamięć wprost na stole,
ktoś stale wina jej dolewa..
Czy się obudzić jej pozwolę?
Skąd wiedzieć, czy ją budzić trzeba?




Meckenheim (DE)
9 grudzień 2012


skaranie boskie

[iskierka]

uroczy wiersz Skaranie, dla ciebie

[Leon Gutner]

Małpa musi wszystko i wszystkich upić .. Nawet pamięć

Ale że robi to w bardzo lubianym przez Leona stylu to się Leo z tobą napije .

Swoją drogą - dawno nie czytałem czegoś twojego tak na czasie

Z uszanowaniem L.G.

[atoja]

Nadejdzie pora gdy zdziwiona
zapyta, kto mnie tak uraczył ?
Tak pięknie śniłam , było miło,
a teraz krzyczą: czas do pracy!

[e_14scie]

No Skaranie, dla mnie wiersz na 4

[skaranie boskie]

uroczy wiersz Skaranie, dla ciebie

Dzięki Iskierko. Dla Ciebie

Małpa musi wszystko i wszystkich upić .. Nawet pamięć

Ot, taka małpia przypadłość.
Dziękuję Leonie za grosik pod wierszem. Na wino będzie.


Nie martw się, Atoja, nikt zaspanej pamięci do pracy nie zagna.
Pora jednak, żeby się obudziła, póki nie jest za późno...
Dzięki za piękny komentarz.

Ewo, nie bardzo rozumiem.
Wiersz na czwórkę, czy na cztery piwa?

[ono]

przede wszystkim za rymy masz u mnie skaranie

reszta też pasi

[anastazja]

Zasnęła pamięć wprost na stole,
ktoś stale wina jej dolewa..
Czy się obudzić jej pozwolę?
Skąd wiedzieć, czy ją budzić trzeba?

Oj, tam, oj tam, wróci ale nie pijże tyle. Wena się upija, ot co?
Sio, z tymi winem

[skaranie boskie]

Dzięki Ci, Paniladaco. Rymy są, a skoro reszta też "pasi", tom szczęśliwy wielce, gdyż o tę resztę stoję ponad rymy.


Anastazjo,
wino jest potrzebne, choćby po to, żeby można stary truizm, że in vino veritas powtarzać.
A zresztą, nie w winie przesłanie.
Dziękuję Ci jak nie wiem co za antyalkoholową krucjatę na pamięć skierowaną. Od dziś nikt jej nie doleje, może się zbudzi wreszcie...

[coobus]

No, Skarbeczku, przyklasnę mocno , ale tak, by nie budzić uśpionej pamięci. Dobra pamięć, to taka, gdy nie wszystko pamiętamy, taki paradoks. Wiersz pod każdym względem mi imponuje. Wyciągaj z szafy takie cacka częściej