Gwiazdy Szczęśliwe

[Sokratex]

• • • Gwiazdy Szczęśliwe - liczę je dziś czasem,
      odkąd dostrzegłem pierwszą przy kołysce:
      w spojrzeniach matki zrodził się błysk każdej,
      gdy uśmiechała się do mnie świetliście.
      I miało niebo ich skończoną ilość,
      bo nienazwaną, nieuświadomioną:
      tworzyły wielką konstelację M i ł o ś ć
      w małym kosmosie z głową pochyloną.
      Aż kiedyś jedna spadła między nami
      i narodziły się z niej gwiazdozbiory,
      i wyszły nocą poza cztery ściany,
      i coraz więcej ich od tamtej pory.
      • Z nowego nieba tyle dziś mi dane,
        ile pamiętam to - zapominane.
      
      
      
      http://bit.ly/WLZyln

[Gloinnen]

I miało niebo ich skończoną ilość,
bo nienazwaną, nieuświadomioną:

Zastanawia mnie użycie słowa "skończoną" - bo to odnosiłoby się raczej do czegoś policzalnego i ograniczonego ilościowo, a dalej masz jednak tajemnicę, bezkres...

Aż kiedyś jedna spadła poza nami

i wyszły nocą poza cztery ściany,

Dwa razy "poza" - trochę mi zgrzyta.

"i opuściły nocą cztery ściany" ---> może tak?

A poza tym - poruszający wiersz o tym, jak macierzyństwo jest wszechświatem - i otwiera wszechświat...


Pozdrawiam,


Glo.

[Sokratex]

I miało niebo ich skończoną ilość,
bo nienazwaną, nieuświadomioną:

Zastanawia mnie użycie słowa "skończoną" - bo to odnosiłoby się raczej do czegoś policzalnego i ograniczonego ilościowo, a dalej masz jednak tajemnicę, bezkres...

Aż kiedyś jedna spadła poza nami

i wyszły nocą poza cztery ściany,

Dwa razy "poza" - trochę mi zgrzyta.

"i opuściły nocą cztery ściany" ---> może tak?

A poza tym - poruszający wiersz o tym, jak macierzyństwo jest wszechświatem - i otwiera wszechświat...


Pozdrawiam,


Glo.

"Poza", i "i" to takie werble, rytm akurat tej strofy.
Łączą też ze sobą rozdzielone innym wersy:

Aż kiedyś jedna spadła poza nami i wyszły nocą poza - (nawiązanie do zapisu dwa wersy wcześniej) cztery ściany

Podobnie "i", poza specyficznym rytmem, jest jakby wyliczaniem, punktacją (1,2,3...), która daje taki oto odczyt:


i narodziły się
i wyszły nocą
i coraz więcej ich


Co do "odnosiłoby się to raczej do czegoś policzalnego i ograniczonego ilościowo" - o to właśnie mi chodziło
W skrócie: Matka i wczesne dzieciństwo jest jakby skończonym szczęściem - czyż samo narodzenie się nie jest boskim aktem?
A potem, z każdym dniem im bardziej otwieramy się na świat zewnętrzny, tym bardziej tracimy ten pierwotny, prawdziwy.
Stajemy się tym nieszczęśliwsi, im mniej go zachowamy.

Znów zagmatwałem, w każdym razie próbowałem naszkicować tok myśli
Dziękuję pięknie i pozdrawiam

Dodano -- 24 sty 2013, 12:02 --

Zastanawia mnie użycie słowa "skończoną" - bo to odnosiłoby się raczej do czegoś policzalnego i ograniczonego ilościowo, a dalej masz jednak tajemnicę, bezkres...

Zwróć też uwagę na podwójne znaczenie pierwszego wersu:

• • • Gwiazdy Szczęśliwe - liczę je dziś czasem.

[Gloinnen]

Co do "odnosiłoby się to raczej do czegoś policzalnego i ograniczonego ilościowo" - o to właśnie mi chodził

Czy dziecko jest w stanie policzyć gwiazdy? Czy nie ma potrzeby ich liczyć - bo - jak buddystom - jemu wystarczy, że są? O to chodziło?

[Sokratex]

Co do "odnosiłoby się to raczej do czegoś policzalnego i ograniczonego ilościowo" - o to właśnie mi chodził

Czy dziecko jest w stanie policzyć gwiazdy? Czy nie ma potrzeby ich liczyć - bo - ja buddystom - jemu wystarczy, że są? O to chodziło?

Tak, buddyzm także zwraca na to uwagę. Na przykład Fayan-zong:


[...]
Jeden z mistrzów chan tak powiedział o tej szkole:
"Słysząc dźwięk, rozumieją drogę. Widząc formę, oczyszczają umysł. Wyraźny
cel jest ukryty w ich wersach; w brzmieniu słów jest echo."

Oto przykład dialogu mistrza z uczniem:

Mnich zapytał: Jeśli chodzi o palec, to nie chcę pytać o niego. Ale czym
jest księżyc?
Mistrz odpowiedział: Gdzie jest palec, o który nie chcesz pytać?
Więc mnich powiedział: Odnośnie księżyca, to nie chcę pytać o niego. Lecz
czym jest palec?
Mistrz odparł: Księżyc!
Mnich sprzeciwił się: Pytałem o palec, dlaczego odpowiedziałeś mi księżyc?
Mistrz rzekł: Ponieważ pytałeś mnie o palec!
[...]

(palec - "Chodzi tu o wyrażenie chan: Wskazywanie palcem na księżyc. Jeśli
patrzysz na palec, nie widzisz księżyca.")


Dodano -- 24 sty 2013, 12:22 --

Na przykład Fayan-zong

Zapomniałem podać odnośnik:

http://tinyurl.com/awvx2p7

[Dante]

Ciekawy wiersz, ale rozbiór na czynniki pierwsze znaczenia każdego zwrotu, słowa, składni kojarzy mi się z dokładnym badaniem powiązań łancucha DNA pięknej kobiety.
Urody jej to nie doda, a może tylko zaszkodzić (oczywiscie dotyczy to tylko pięknej kobiety i dobrego wiersza)

AD

[Sokratex]

Ciekawy wiersz, ale rozbiór na czynniki pierwsze znaczenia każdego zwrotu, słowa, składni kojarzy mi się z dokładnym badaniem powiązań łancucha DNA pięknej kobiety.
Urody jej to nie doda, a może tylko zaszkodzić (oczywiscie dotyczy to tylko pięknej kobiety i dobrego wiersza)

AD

Masz rację, Dante. Czy nie jest jednak Ósme portalem nie tyle publikacyjnym, a miejscem, gdzie możemy poznać zapatrywania Innych
odnośnie techniki, czy tego, jak sami widzą dany temat albo jakiś jego wyjątek?
Myślę, że nic złego się nie stało, kiedy odpowiedziałem na sugestie Glo - jak sam je widzę.
Jakie myśli towarzyszyły mi podczas pisania,
lub czemu intuicyjnie lub w sposób zamierzony napisałem coś właśnie tak, a nie inaczej.

Myślę, że wiersza takie wynurzenia nie ruszają I co by, powiedzmy Mickiewicz, nie napisał o słynnej liczbie "44" w "Dziadach" -
inni i tak mają swoje zdanie na ten temat. On nie ma już nic do powiedzenia, co oczywiste
ale tak naprawdę: nigdy nie miał.

Pozdrawiam

Dodano -- 24 sty 2013, 13:52 --

Dwa razy "poza" - trochę mi zgrzyta.

Glo, po zastanowieniu przychyliłem się do Twojej sugestii odnośnie powtórzenia "poza".
Może rzeczywiście z boku przeszkadzać, więc zastąpiłem jedną "nami"
Wydaje mi się, że brzmi to teraz nawet bardziej intrygująco i dwuznacznie?

Dziękuję.

[Leon Gutner]

Leo odebrał wiersz bardzo przyjemnie bez większej filozofii

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Też przyjmuję z uznaniem jako całośc. I nastrój, i lirykę, i prowadzenie słów. Wgryzam się trochę w ostatnią linijkę, ale to już mój problem, moje zęby. Na pewno Twoje wiersze są zauważalne

[Dante]

Myślę, że nic złego się nie stało, kiedy odpowiedziałem na sugestie Glo - jak sam je widzę. Jakie myśli towarzyszyły mi podczas pisania,

Oczywiście, że nie stało się nic złego, ale wg mnie poezja, to efekt pisania uczuciem (oczywiście z zachowaniem zasad poprawnego wykorzystania języka polskiego), a nie "laboratoryjnych" dociekań co i jak może być odebrane.
Ja - pisząc wiersz, czynię to raczej intuicyjnie, no, ale ja nie jestem poetą, więc może nie mam racji.

ps. Sokratex, odbierz poczte na PW

Pozdrawiam
AD