Zabić smoka

[Julka]

Zabić smoka

Kiedy mój świat wariuje i w nic już nie wierzę,
dziwne myśli się roją i trudne pytanie:
nie wiadomo też, ile odpowiedzi na nie;
jakie dzielą różnice człowieka i zwierzę.

Pytanie niby proste, acz nie dla każdego,
gdyż zadufani w sobie, ceniąc się wysoko,
niezawinione czasem chcą wykolić oko -
czy są pewni, że własne zaćmą nie zabiegło?

Pozycja nie jest miarą dla wartości w sobie.
Można wyeksponować atrapę na pokaz.
Mądry głupiemu raczej, że głupi nie powie,

lecz myśli w odpowiednie słowa przyozdobi.
Nie siłą, a podstępem, łatwiej zabić smoka -
trzeba się jednak liczyć z odrastaniem głowy.

[Leon Gutner]

Nie ma wielkiej różnicy a zarazem różnica która występuje jest istotna .
Człowiek to ponoć zwierze inteligentne.

Przyjemny wierszyk .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

[quote="Julka"]
Pozabijanym smokom odrastają głowy
[quote]

nie tylko smokom, Julcia! Są ludzie, których łintencje i uczynki można w kółko "zabijać" a oni - i tak sieją, co najgorsze...

refleksyjnie rzekłaś...
moc ciepła posyłam...
Ewa

[Julka]

Leo, Ewuniu

Dziękuję z całego serca za czytanie moich wierszy,
hm, tak czy inaczej nagryzmolonych.
Samo życie i

[Miladora]

No, proszę - sonecik.

Ale jeżeli pozwolisz, to z małymi sugestiami, Juleczko:

- Kiedy mój świat wariuje(,) i w nic już nie wierzę,
dziwne myśli się roją(,) i trudne pytanie: - te (,) przecinki zbędne

- nie wiadomo ile jest odpowiedzi na nie; - brakuje zgodności akcentów i haczy ten wers.
Dałabym:
- nie wiadomo też, ile odpowiedzi na nie;

- czasem mylnie wykolą zawinione oko - zastanawiam się, czy "zawinione", czy raczej "niezawinione".
Albo czy "mylnie".
Ja to czytam tak:
- gdyż zadufani w sobie, ceniąc się wysoko,
niezawinione czasem chcą wykolić oko -

- czy są pewni, że własne zaćmą nie zabiegło. - zamiast kropki dałabym pytajnik:
- czy są pewni, że własne zaćmą nie zabiegło?

- Pozycja nie jest miarą, dla wartości w sobie. - bez przecinka w środku

- Mądry głupiemu raczej, że głupi nie powie, - niejasny sens tych wersów, tu bym rozjaśniła przekaz.
lecz myśli w odpowiednie słowa przyozdobi.

- Nie siłą, a podstępem, łatwiej zabić smoka.
Pozabijanym smokom odrastają głowy. - niepotrzebne powtórzenie "smoka/smokom".
Można ominąć:
- Nie siłą, a podstępem, łatwiej zabić smoka.
Ale pozabijanym odrastają głowy.

Niestety, taka już jest ludzka natura.

Miłego

[Julka]

Milunia Ty jesteś nieoceniona.

Poprawiłam według podpowiedzi,
ale w ostatniej nie mam pewności.
I nie wiem też, czy takie zakończenie coś zmienia.

Bardzo, bardzo dziękuję

[Sokratex]

Kiedy mój świat wariuje i w nic już nie wierzę,

Ładnie, a jedyne czego mi brakuje to zbyt dalekie od początku zwieńczenie.
Po prostu smok zostaje wyprowadzony nagle na spacer nie wiadomo skąd.
A gdyby tak zacząć wiersz:


Kiedy mój świat smoczeje i w nic już nie wierzę


Można czytać to jako okrywanie się łuską gruboskórności, jak i nawiązanie do "smogu" - symbolu sztucznego świata.
Można czytać, jak się czytelnikowi najbardziej widzi, a koniec wówczas pięknie spaja wiersz.


Pozdrawiam

[Julka]

sokratesxku

Mój sposób pisania sonetów jest po prostu taki:
że pierwsze dwie strofy budują sytuację,
a dwie następne są na nią odpowiedzią.
A smok jest tu użyty w przenośni do sytuacji.
Pięknie dziękuję, za podpowiedź,
może następnym razem skorzystam.

[Sokratex]

sokratesxku

żadneMój sposób pisania sonetów jest po prostu taki:
że pierwsze dwie strofy budują sytuację,
a dwie następne są na nią odpowiedzią.
A smok jest tu użyty w przenośni do sytuacji.
Pięknie dziękuję, za podpowiedź,
może następnym razem skorzystam.

Jednak ostatnia tercyna powinna spiąć całość, nawiązując do pierwszej strofy.
Tu mamy zwierzę, potem zaćmę i oko, potem mądrego i głupiego,
wreszcie wyskakuje ni stąd mi zowąd smok.
Zero konsekwencji jeśli chodzi o spójność obrazów
Warto dopracować te rekwizyty.

Pozdrawiam.

[Julka]

Sokx

A smok nie jest zwierzęciem?
Polegam na podpowiedzi Miladory
i jeśli ona mi tego nie wytknęła,
to widocznie jest dobrze
Ale miło mi że chcesz mnie naprawić.
Proszę częściej