Tajemnica

[Julka]

Tajemnica

Zakątek jakich wiele, nic nadzwyczajnego.
Emanuje spokojem, ciszą i białością.
Niewidoczny szyld głosi - zatrzymaj się, gościu;
możesz nigdy nie spotkać już tego samego.

Duch zimy, czy sugestia zniewoliła kroki.
Przystajemy bez słowa, jakby nas zatrzymał -
szepczący głos ustronia - patrzcie, oto zima;
nie widać, co ukryła przed ciekawym okiem.

Nagle wrzasnęłam w stronę zamyślonej Ewy -
lew się zbliża do ciebie, obejrzyj się w prawo!
Skąd mi przyszedł do głowy taki pomysł, nie wiem.
W tym momencie nie było to wcale zabawą.

Broniła się rękami - szamotała z niczym.
Sen to - czy sugestywny wydźwięk tajemniczy.

[anastazja]

Puściłaś wodze fantazji ładnie tak koleżankę straszyć Julka? Zostawiam uśmiech pod wierszem.

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Broniła się rękami - szamotała z niczym.
Sen to - czy sugestywny wydźwięk tajemniczy.

Za ten dwu- wers składam ci szczególne gratulacje .

Z przyjemnością L.G.

[Miladora]

Rozbawiłaś mnie tym zdjęciem, Julka.
Bardzo pomysłowe.

Wiersz również - ładnie płynie i naprawdę zaciekawia.

I tylko mała kosmetyka interpunkcyjna:

- Niewidoczny szyld głosi - zatrzymaj się(,) gościu; - używając słowa w wołaczu, zawsze oddzielamy je przecinkiem.

- jakby nas zatrzymał, - bez przecinka
szepczący głos ustronia

- szepczący głos ustronia - patrzcie(,) oto zima;
nie widać(,) co ukryła przed ciekawym okiem.

Uściski dla Ciebie i Ewy.

[Julka]

anastazja

lew na śniegu to rzeczywiście alegoria
a z alegorii zrodziła się Julka
zapraszam na

Leo

cieszy mnie, że jednak znalazłeś u mnie coś ciekawego
Dziękuję

Miluś

jak zwykle poprawiłam, nie wiem czy nie pokręciłam czegoś,
i dzięki, że jesteś, bo przecież ja nie pamiętam tych reguł pisowni ani ani,
a po Twojej korekcie można będzie - hi, hi, wydać je drukiem

[atoja]

Przyszło Julce do głowy
urozmaicić spacer zimowy
i postraszyć Ewę takim groźnym zwierzem

[Julka]

atoja

Żeby przez chwilę było ciut ciekawiej na Ósmym
Dzięki

[coobus]

Zgrabnie napisane. Lekko i z poczuciem humoru. Z mojej strony

[Ewa Włodek]

Nagle wrzasnęłam w stronę zamyślonej Ewy -
lew się zbliża do ciebie, obejrzyj się w prawo!

ha, Julcia! A to heca! Jak to czytałam, przypomniałam sobie historię, kiedy to - trzylatka - ustawiłam się przed wystawą sklepu z zabawkami i nudziłam Mamcię o jakieś nowe bawidełko. No i Mama - w akcie desperacji albo błysku geniuszu, powiedziała: "o, popatrz, tam idzie krokodyl". No i zaczęłam się za nim rozglądać, a potem dłuuugo marudziłam w stylu: "gdzie ten krokodyl? Czemu go nie widzę?"

Baaaardo mi się spodobał Twój wiersz, a fotka - kapitalnościowa! Masz pomysły, Julcia!


moc ciepła posyłam...
Ewa

[Julka]

Ewuniu

To jakby potwierdzasz, że sugestia wiele może zdziałać,
hm, dobrego, ale czasem i złego

Dzięki za pamięć