decydentka

[Gloinnen]

nie chcę dłużej pod dywan zamiatać
akt bez twarzy
kartotek bez głosu
sala rozpraw zamknięta i basta
nie podpiszę już więcej

wyroków

chłód zagościł pod sercem na dobre
śnieg zasypał
mównicę i ławki
niby racja lecz wciąż w cudzysłowie
naga prawda - pro forma

cóż znaczy

groteskowe dramatis personae
dawno zeszły
w niesławie ze sceny
ja zostałam by przyjąć co moje
własnych rąk nienawidząc

niestety

bo to wszystko do bólu - komedia
każdy kogoś
gdzieś ma za popychle
dosyć będzie choć nic do stracenia
może łza na zapleczu

jak zwykle



____________________
Glo.

[Sokratex]

Świetne, ale... chyba zbyt "rymowe" do poważnej treści.
Czemu po prostu nie tak?:



nie chcę dłużej pod dywan zamiatać
akt bez twarzy
kartotek bez głosu
sala rozpraw zamknięta i basta
nie podpiszę nic więcej

chłód zagościł pod sercem na dobre
śnieg zasypał
mównicę i ławki
niby racja lecz wciąż w cudzysłowie
naga prawda - pro forma

groteskowe dramatis personae
dawno zeszły
w niesławie ze sceny
ja zostałam by przyjąć co moje
własnych rąk nienawidząc

bo to wszystko do bólu - komedia
każdy kogoś
gdzieś ma za popychle
dosyć będzie choć nic do stracenia
może łza na zapleczu



"Popychle" - cudowne, a przyznam się, że zapomniane przeze mnie słowo

[Miladora]

chyba zbyt "rymowe" do poważnej treści.

A ja się z tym nie zgadzam.
Forma wiersza jak najbardziej usprawiedliwia rymy, zwłaszcza że są delikatne, niedokładne i nienarzucające się.
Poza tym ostatnie wersy, oddzielone enterami, stanowią swoiste kropki nad „i” – wbijają się jak gwoździe, nie pozwalając przejść obojętnie i zapadają w pamięć.
No i bardzo dobra pointa na koniec.

[Gloinnen]

Dziękuję Wam


Wersja Sokratexa - bardzo odważna, tak bym powiedziała... Ale ja wolę jednak moją z rymami. Wydaje mi się - jak dobrze wyłapała Miladora - że wyodrębnienie końcówek w osobnych wersach - pozwala pozbyć się katarynkowej lekkości. Stwarza możliwość, aby w przekaz wkradła się powaga i odpowiednia doza zamyślenia...

[Ewa Włodek]

jak rozziew między "duchem" a "literą" lub może zwrócenie uwagi, że czasem - że użyje tak trywialnego porównania - pod togą jest człowiek... Refleksyjnie, do zamyślenia, Glo...

pozdrowieńka serdeczne...
Ewa

[Sokratex]

Wersja Sokratexa - bardzo odważna, tak bym powiedziała...

Mężnym komentatorem zostałem
A co, gdyby do mojej wersji dodać tylko jak zwykle na końcu?

Najlepiej przeczytać moją sugestię za jakiś czas, na chłodno, jak już wyciszy się w Tobie własna wersja.

[Leon Gutner]

I efekt osiągnęłaś . Jest doza zamyślenia i szczypta powagi .
Jest trochę nostalgii i tego " zawieszonego smutku " co to Leo go sam uprawia .
Oczywiście że dwie ostatnie najbardziej
Bardzo przychylnie .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Wyczuwam tu jakieś osobiste akcenty, pewną symbolikę, może się mylę. tym bardziej forma nadana przez autorkę powinna by tą ostateczną.
Łezka łykana gdzieś na boku... ano, bywa. Ja Ci za ten wiersz posyłam uśmiech

[Alf Abet]

nie sądźcie a nie będziecie sądzeni

jakoś tak chyba w biblii było napisane...

[Gloinnen]

nie sądźcie a nie będziecie sądzeni

A jakże.