Deszczowy Pan

[Julka]

Deszczowy Pan

W deszczowy wieczór, pseudo miał deszczowe.
Za oknem lipiec moczył świat rzęście,
a on mi kręcił kwiatami słów w głowie,
aż pokochałam każde jego przyjście.

Deszczowy wieczór - był nadzwyczaj tkliwy
i jak deszcz letni, ocieplał rozmowę.
Gdy zapytałam, czy bywa szczęśliwy,
powiedział: kiedyś… i na to odpowiem.

Tak romantycznie słowami się bawił,
że moje serce wytrychem otwierał -
żonglował z sensem, jakby piłeczkami,
muskał, całował - chciałam go – już. Teraz.

Miał swoją klasę, deszczowy miły Pan;
miłość i życie ulokował w pięknie.
Był spontaniczny – może doświadczył sam -
bo mówił, kiedyś - każdy przed nią klęknie.

Wcześniej, czy później, nadejdzie taki dzień,
że albo szczęściem uraduje w darze,
albo kochanie zasłoni mglisty cień
i tylko cierpieć samotnie rozkaże.

Choć się rozmowa dawno już skończyła,
spłynęła na mnie przedziwnie błogim snem -
zapachem deszczu wciąż się unosiła.
A Pan? Gdzie jesteś, deszczowy Panie - gdzie?

[Leon Gutner]

Kapałem sobie obfite przez wszystkie obszerne chmurki twoich wersów - mocząc się bardziej lub mniej aż tu na końcu wyschło zupełnie .
Spodziewałem się lepszego finału - zapachu po wierszu jakim świat cudownie pachnie po deszczu .
Wtedy wiersz miałby jeszcze większy urok i sens .

A pomysł na temat jest świetny .

A tak to tylko jak zawsze Juleczko - z ciekawością .

Z uszanowaniem L.G.

[Julka]

Leo

Trudno Cię zadowolić, ostatnio stałeś się bardziej wymagający

A Pan? Gdzie jesteś, deszczowy Panie - gdzie?

Zakończenie jest życiowe, to po co kłamać,
że było inaczej
Wśród szczęśliwych dla kontrastu -
lubię sobie smutkiem szastać

[Sokratex]

Fajne A co byś powiedziała na mniej więcej takie zakończenie:


Choć dawno już się skończyła rozmowa,
wciąż spływa po mnie dziwnym, błogim snem,
kiedy się budzę... - Nie ma, wyparował
mój Pan deszczowy. Znowu tylko deszcz...


Róża ode mnie dla Ciebie do tej, wciąż pięknej piosenki:

http://tinyurl.com/a5s6fnk

[Leon Gutner]

ostatnio stałeś się bardziej wymagający

Eee tam . Wymagam od siebie więcej to i od innych więcej .
Tylko się nie przywiązuj Juleczko do tego poglądu

Zakończenie jest życiowe, to po co kłamać,

Nie chodzi o prawdę czy kłamstwo - nie chodzi o życiowe czy nie życiowe .

Chodzi sposób w jaki zapisałaś końcówkę . Pytanie jakich codziennie słyszę dziesiątki .
Nie przyciąga mnie już - nie zostaje w pamięci .

Pozdrawiam mocno L.G.

[Julka]

Sokx

No co Ty, to już wole moje.
Ale pomyślę nad zmianą, bo muszę zadowolić kochanego Leosia

Leo

To jest argument nie do obalenia
Wiem, wiem - jesteś bardzo miły w komentarzach,
ale jak najbardziej masz prawo wyrazić i swoje niezadowolenie.
Na tym polega pisanie komentarzy.

Wielkie dzięki za każdy

[Miladora]

Temat ładny, Julcia, ale wykonanie szwankuje niestety.

Masz trzy zwrotki w metrum 11/5/6, a trzy następne wprawdzie w tym samym, ale z powodu umieszczenia słów jednosylabowych na końcach wersów rytm został zmieniony i wyraźnie kuleje, wymuszając ponadto nieprawidłowe akcenty.
Myślę, że mogłabyś dopracować je do pierwszych trzech zwrotek.
Ponadto w dwóch pierwszych zwrotkach stosujesz podobne rymy – „deszczowe/w głowie” i „rozmowę/odpowiem”.

Aha:
- Za oknem lipiec moczył świat rzęście, - rzęsiście

Tak dla przykładu – zmiana rytmu w ostatniej zwrotce:
- Chociaż rozmowa dawno się skończyła,
snem wrócił klimat cudowny, przedziwny -
w zapachu deszczu wciąż się unosiłam.
Lecz Pan gdzieś zniknął. Może nie był nigdy?

Miłego
PS. Interpunkcję najlepiej poprawiać po dopracowaniu - masz nadmiar przecinków.

[Ania ayalen]

Julka wyrownuje moje braki...tym nadmiarem. Ech, tez mam.takiego lzami olanego. Raz ja go olalam.z placzem , potem on.mnie olal- zas z moim.placzem. Trzeciego razu nie bedzie, przysieglam. Chyba zeby ze lzami smiechu.

[Julka]

Miluś

To się zrobi, trza będzie
do poduszki za fatygę

Aniu

Deszczowy Pan z czatowania
to były czasy
A ty się nie zarzekaj, jak ta żaba wody. będzie jeszcze