Światła i kolory

[ble]

Przez otwarte drzwi cisza z ulicy mnie woła.
W kościele rzędy ławek, a światło z witraży
wszystkimi kolorami znaczy twarzy owal
Matce Boskiej, codziennej opiekunce zdarzeń.

Chaber, turkus i fiolet z dna czary stukrotnie
pogłębiają indygo. Nić ze złota tkana
mknie do zwieńczeń sklepienia. Początek ma w oknie,
w szkarłatnym Alleluja, pieśni zmartwychwstania.

Pomarańcze i ochry, wędrując ze słońcem,
wchodzą rozmytą smugą w beżowość wanilii.
Widzę drobne postacie w obłoczkach tańczące
- no, proszę! Święci pańscy tak się rozbawili.

Kwitnie groszek, a dalej z miną dziwnie słodką
Franciszek śpieszy pszczołom pomagać ochoczo;
chciałabym tu zamieszkać, chociażby na krótko,
rankiem brodzić w zieleni, czerń hodować nocą.

2009

[Liliana]

jakoś tak jaśniej na duszy się robi po przeczytaniu Twojego wiersza,
absolutnie nie jest to ble, ble...

pozdrawiam

[Gloinnen]

Klimatycznie - podoba mi się, bo mnie również fascynują kościelne wnętrza, zwłaszcza stare, z ich kolorystyką, grą świateł i cieni, tajemnicą, całą gamą rozmaitych znaczeń-sygnałów (świętość, dostojeństwo, nadzieja, cisza, wzniosłość, pokora, miłość, harmonia). Nie cierpię współczesnych kościołów, takich bezbarwnych, bez wyrazu, zimnych, obojętnych...

Ale przydałoby się trochę retuszy tej poetyckiej fotografii...

kolorami wszystkimi barwi twarzy owal

"barwi kolorami" - nie jest to leciutka tautologia?
Może jednak inny czasownik?

Można też pozbyć się przynajmniej jednej inwersji - "wszystkimi kolorami" - lepiej brzmi.

Matki Boskiej, codziennej opiekunce zdarzeń.

Chyba "Matce Boskiej" - gramatycznie poprawniej.

Albo - "codziennej opiekunki zdarzeń" - w każdym razie sugeruję zestrojenie składniowe.

Pomarańcze i ochry wędrując ze słońcem

Według mnie trzeba uzupełnić przecinki:

"Pomarańcze i ochry, wędrując ze słońcem, (...)"

chciałabym tu zamieszkać chociażby na krótko

Tu też zabrakło przecinków:

"chciałabym tu zamieszkać, chociażby na krótko; (...)" - tak bym rozwiązała interpunkcyjnie ten wers.

Następny:

- rankiem w zieleni brodzić, czerń hodować nocą.

"rankiem brodzić w zieleni, czerń hodować nocą." ---> bez myślnika, z układem chyba korzystniejszym rytmicznie.

Pozdrawiam,


Glo.

[ble]

Liliano, jeśli Cię pokrzepił to dobrze - sama przypomniałam go sobie dla lepszego samopoczucia.
Pozdrawiam

Glo, wprowadziłam wszystkie proponowane przez Ciebie zmiany, dzięki. Że też mnie tak zawsze bierze na inwersje
Wiersz stary, przesłodzony, ale niech będzie.
Całusy Paniom

[Ania ayalen]

nie jest przeslodzony Ble, niezwykle subtelna, delikatna ta slodycz. Swiatloczula. Cisza jest w nas, i wszystkie kolory, tak sobie pomyslalam- te zewnetrzne swiatynie sa przypomnieniem nas...powinny byc.

[Gloinnen]

Nie jest przesłodzony. Według mnie - może wprowadzić w modlitewny nastrój - łatwiej jest zbliżyć się do Boga, gdy widzimy wokół siebie coś, co urzeka, zachwyca, uspokaja...
Muszę też przyznać, że opis gry kolorów i świateł bardzo Ci się udał, nie jest to łatwe, poprowadzić tak liryczną opowieść, żeby całość żyła, pozwalała się zobaczyć i nie była jednocześnie "płaska"...

Początek ma w oknie,
w szkarłatnym Alleluja, pieśni zmartwychwstania.

Pomarańcze i ochry, wędrując ze słońcem,
tworzą smugą rozmytą w beżowość wanilii.

---> przy okazji - "smugę" - tu się chyba literówka wkradła, przepraszam, nie zauważyłam wcześniej, a to chyba dlatego, że staropolska składnia takie użycie dopuszcza.

rankiem brodzić w zieleni, czerń hodować nocą.

To są piękne obrazy.

[Leon Gutner]

Klimat odbiega nieco od Leonowego ale to dobrze zapisany wiersz z świetną końcówką więc muszę napisać tutaj pochlebne słowo .

Pochlebne

Z uszanowaniem L.G.

[Ania ayalen]

musisz?

[Ewa Włodek]

bardzo - moim zdaniem dobry nastrój, przywołuje na myśl klimat niewielkich, małomiejskich kościołów, otoczonych drzewami, może - ogrodem. Jest tu atmosfera skupienia, jest - cisza, sprzyjająca modlitwie, albo (tylko lub aż ) milczeniu pełnemu zamyślenia, refleksji...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Miladora]

Piękny obraz, Ble - barwny i ciepły.

Z jednym pytaniem:
- Pomarańcze i ochry, wędrując ze słońcem,
tworzą smugą rozmytą w beżowość wanilii. - tworzą smugą co?
Tu powinno być raczej:
- Pomarańcze i ochry, wędrując ze słońcem,
tworzą smugą rozmytą beżowość wanilii.

Aha:
- Franciszek śpieszy pszczołom - przeczytaj, czy nie lepiej brzmi "spieszy" - obie te formy są poprawne.

Miłego