rozmowa z duchami

[P.A.R.]

rozmowa z duchami







nie powiesz dlaczego za mało i nie to
kiedy niczym ślepiec dni ciszą rozniecam
i nie mów wiem dobrze ty jesteś kobietą
a co mi dziś może powiedzieć kobieta

że trudno nie w porę boleśnie zbyt pusto
by znowu się ogrzać choć jeszcze przez chwilę
sam wiem to od dawna gdy nie mogę usnąć
wciąż plączę na nowo i tak już zawiłe

podszeptem jak fatum za mało i nie to
co piętnem nieznośnym pulsuje na skroni
w sam raz by przez chwilę mnie kusić podnietą
a jakże nie dosyć bym mógł się obronić



Łódź.17.03.2008.

[Abi]

do takich wierszy chcę wracać,
gdy duchy te same,
a rozmowy... coraz ciekawsze...

/A\

[P.A.R.]

hej moja Pani
ukłonów braknie
i ziemi, by mogły dotknąć
bez znieczulenia...



ps. pięć lat
dżises

[Ewa Włodek]

ile jeszcze trzeba lodowych podmuchów,
by człek się znieczulił na "sam obok ciebie",
ileż przyjdzie czekać na głodnym przednówku,
nim do wszystkich wspomnień powie: "koto to" nie wiem..."

serdeczność posyłam...
Ewa

[skaranie boskie]

Jak widać są wiersze i wiersze.
Jedne i drugie mogą się podobać, choć przecież tak różne.

Wybacz PAR-ze, że pozwolę tu sobie na dygresję dość daleką od meritum.

Czasami żałuję, że u nas na forum nie ma opcji ukrywania autora utworu.
Zastanawiam się jak wyglądałby większość komentarzy. Czy każdy pisałby o wierszu to, co ten w nim wzbudza? Pewnie tak. Ale pewności żadnej.
Widzę Autora i od razu szykuję się na ucztę. Musiałby mnóstwo naknocić, żebym zauważył...
Niestety, patrzymy na każdy utwór przez pryzmat Autora. Nie wiem, czy to dobre.
Mnie się wiersz podoba. Czuję go, chcę go czytać i wsłuchiwać się jednocześnie w czytane słowa. Dlatego zastanawiam się, co bym teraz pisał, gdybym nie wiedział, czyj to wiersz? Czy moje odczucia byłyby takie same? Przecież potrafią mi się - zupełnie znienacka - spodobać utwory innych, które wszyscy komentujący odsądzili niemal od czci i wiary. Bywa też odwrotnie. Wynajduję dziesiątki mankamentów po przeczytaniu podobnych dziesiątek pochwał i zachwytów. Coś jednak jest na rzeczy, podświadomość każe przyjmować za dobre to, co stworzyli uznani, dopatrywać się mizerii u innych.
Podoba mi się takie pisanie, taka poetyka.
Nostalgia zmieszana z rzeczywistością.
Chyba jednak poniższy cytat

sam wiem to od dawna gdy nie mogę usnąć
wciąż plączę na nowo i tak już zawiłe

najlepiej posłuży za motto wyżej nagryzmolonych, małpich bredni.

[P.A.R.]

nim do wszystkich wspomnień powie: "koto to" nie wiem..."

właśnie...


Dodano -- 23 lut 2013, 20:37 --

Musiałby mnóstwo naknocić, żebym zauważył...

postaram się następnym razem
jak bona dune

a dziś za przyszłe spotkanie

[anastazja]

nie powiesz dlaczego za mało i nie to
kiedy niczym ślepiec dni ciszą rozniecam
i nie mów wiem dobrze ty jesteś kobietą
a co mi dziś może powiedzieć kobieta

mówi że bardzo podoba się wiersz.

Pawełku

[P.A.R.]

mówi że bardzo podoba się wiersz.

a mnie że skrzypią schody
że można lekko po nich
niektórzy rzekną dywan
ja wolę to co skrywa ...

[skaranie boskie]

a dziś za przyszłe spotkanie

Obyśmy tylko zdrowi byli.

[P.A.R.]

i łatwopitni...