pieśń buntowniczki

[Nicol]

.


nie urodziłam się facetem
to przeoczenie proszę państwa
życie jest przecież kabaretem
z atawistyczną dawką draństwa

nie umiem strzelać nawet z łuku
Kupidyn też był w końcu samcem
nie mam charyzmy do seppuku
ani odwagi zginąć w walce

kobietą jestem mimo tego
że świat się w męskim kręci gronie
Salomon nie ma dolać z czego
gdy każdy dzban mu w dłoniach płonie

Prometeusza bardzo szkoda
zasłużył na łaskawsze czasy
pewnie mógł gdzieś na antypodach
dać się uwikłać w słodki jasyr

cóż mogę zdziałać gdy po fakcie
intuicyjnie czuję fiasko
Adama żebro mam w kontrakcie
i przeciążone gwarem miasto

nie czuję roli swej do końca
nie każdy aspekt mi pasuje
bóg Ra za mało daje słońca
deszcz z wiatrem za to świetnie czuję

i na Zeusa wszelkie gromy
do pana Diabła z takim życiem
procenty kwanty i atomy
mają się znacznie należyciej

petycji szkoda niespisanej
i na audiencję czasu brakło
z popiołu nie powstanie diament
choć ponoć mrok kreuje światło


.

[Leon Gutner]

W takiej zasadniczo lirycznej konwencji też ci doskonale Nicol .
Znów znakomicie .
Czy to nie był przypadkiem bóg Ra ?

Świetnie się czyta .

Z uszanowaniem L.G.

[Nicol]

Ra cja

i super że Leo pobuntował się chwilkę wraz ze mną

[Ewa Włodek]

no, i nabuntowała się peelka! Manifę zaliczyła, czy ja jakiś facet uszczypnął w tramwaju?
Fajny wiersz...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[coobus]

Nie wiem, czy nazwisko Marian Załucki coś Ci mówi. Satyryk sprzed 50 lat. Czytając Ciebie, tak jakbym słyszał jego głos, melodię jego tekstów (mam tomik na półce). Posłuchałem twojego wiersza z przyjemnością

[Miladora]

Kupidyn tez był

No, też był.

nie mam charyzmy do sepuku

Seppuku.

nie czuję w roli swej do końca

Nie czuję roli swej.

petycji szkoda nie spisanej

Niespisanej.

życie jest przecież kabaretem
z atawistyczną dawką draństwa

Święta prawda, Nicole.

Bardzo zgrabny wiersz - z pasją i szczyptą gorzkiego humoru.
Poprawił mi humor.

Dodano -- 14 mar 2013, 1:51 --

Nie wiem, czy nazwisko Marian Załucki coś Ci mówi.

Mnie tak, Coobusku.

Bardzo lubię ten jego wiersz:
(Za jakieś drobne pomyłki przepraszam Autora, bo cytuję z pamięci).

- Skąd się wziąłem - to proste.
Najpierw był chaos, plazma i papka,
potem spotkali się gdzieś ukradkiem
moja pra-pra-pra-pra-prababka
z moim pra-pra-pra-pra-pradziadkiem.
Ona prosiła - nie figluj, bo dzień
i święty Swantewit przy drodze,
a on na jej prośby był głuchy jak pień.
i z tego to pnia ja pochodzę.

[Julka]

Nicol

Sama przyjemność poczytać Twoje wiersze.
Rytm leci jak po sznurku, no i sens można sobie
zabrać do swojej szuflady.
Pozdrawiam prawie wiosennie

[coobus]

Milo - pamiętam ten wiersz, w pamięci utkwiło ich wiele. A najbardziej głos Załuckiego, znany z radio, z podwieczorków na przykład. Trudno mi go cytowac, bo ma bardzo długie wiersze i trzeba ogarnia całośc, ale wybrałem coś krótkiego:

Nawracał ateistkę,
aż tej chwili dożył,
kiedy ujrzał
ją taką
jak ją Pan Bóg stworzył.
Już schodzę z tematu satyryka, tu tematem jest Nicol. Więc za Nicol i jej twórczośc

[Nicol]

no, i nabuntowała się peelka! Manifę zaliczyła, czy ja jakiś facet uszczypnął w tramwaju?
Fajny wiersz...

uśmiechy posyłam...
Ewa

....
Ewo

Dodano -- 14 mar 2013, 19:13 --

Nie wiem, czy nazwisko Marian Załucki coś Ci mówi. Satyryk sprzed 50 lat. Czytając Ciebie, tak jakbym słyszał jego głos, melodię jego tekstów (mam tomik na półce). Posłuchałem twojego wiersza z przyjemnością

rzecz jasna że mówi

doskonale się go czyta niezależnie od nastroju i pory roku
dzięki za Twoje poczytanie


Dodano -- 14 mar 2013, 19:16 --

Kupidyn tez był

No, też był.

nie mam charyzmy do sepuku

Seppuku.

nie czuję w roli swej do końca

Nie czuję roli swej.

petycji szkoda nie spisanej

Niespisanej.

życie jest przecież kabaretem
z atawistyczną dawką draństwa

Święta prawda, Nicole.

Bardzo zgrabny wiersz - z pasją i szczyptą gorzkiego humoru.
Poprawił mi humor.

Dodano -- 14 mar 2013, 1:51 --

Nie wiem, czy nazwisko Marian Załucki coś Ci mówi.

Mnie tak, Coobusku.

Bardzo lubię ten jego wiersz:
(Za jakieś drobne pomyłki przepraszam Autora, bo cytuję z pamięci).

- Skąd się wziąłem - to proste.
Najpierw był chaos, plazma i papka,
potem spotkali się gdzieś ukradkiem
moja pra-pra-pra-pra-prababka
z moim pra-pra-pra-pra-pradziadkiem.
Ona prosiła - nie figluj, bo dzień
i święty Swantewit przy drodze,
a on na jej prośby był głuchy jak pień.
i z tego to pnia ja pochodzę.

noooo ładnie mnie tu wypunktowałaś ale faktycznie mea kulpa
dzięki za cytacik z pniem - rozbawiłam się jak zwykle


Dodano -- 14 mar 2013, 19:17 --

Nicol

Sama przyjemność poczytać Twoje wiersze.
Rytm leci jak po sznurku, no i sens można sobie
zabrać do swojej szuflady.
Pozdrawiam prawie wiosennie

zabieraj nawet do całek komody
przyjemność po mojej stronie


Dodano -- 14 mar 2013, 19:19 --

Milo - pamiętam ten wiersz, w pamięci utkwiło ich wiele. A najbardziej głos Załuckiego, znany z radio, z podwieczorków na przykład. Trudno mi go cytowac, bo ma bardzo długie wiersze i trzeba ogarnia całośc, ale wybrałem coś krótkiego:

Nawracał ateistkę,
aż tej chwili dożył,
kiedy ujrzał
ją taką
jak ją Pan Bóg stworzył.
Już schodzę z tematu satyryka, tu tematem jest Nicol. Więc za Nicol i jej twórczośc

...............................................................

[skaranie boskie]

A jam nie baba, choć i szkoda -
nie Afrodyta i nie Diana;
nie spędzam czasu w mdłych ogrodach
od pierwszej gwiazdy aż do rana.

Mnie przebłysk woli Swantewita
do niezgadniętej drogi zbudził -
ja takie piękne wiersze czytam
i już nietęskno mi do ludzi.

Choćbym się tutaj godzinami
bez przerwy raczył pięknem słowa,
powiem ja tobie - między nami -
twój się wśród wielu innych chowa...