Zimo-nocka

[semiramida]

ZIMO-NOCKA

ucisz jęk wreszcie
porą zimową
by stopić we śnie
ostatnie słowo

mnie ani ciebie
nie ma od dawna
drzemie pod śniegiem
zmartwiała chata

zamiast nadziei
bezkresne pole
gnijące w bieli
po samą troskę

tylko dwie gwiazdy
pragną spaść z czerni
i promieniami
dosięgnąć ziemi

[Ewa Włodek]

mnie ani ciebie
nie ma od dawna
drzemie pod śniegiem
zmartwiała chata

ta strofa - szczególnie wymowna. Podoba mi się refleksja, i ta nadzieja w poincie - promienie...

uśmiechy posyłam...
Ewa

[Liliana]

zima wkrótce odejdzie, może jakaś wiosno-nocka łaskawsza będzie?

[skaranie boskie]

Nie jest łatwo pisać takim krótkim wersem i dobrze przy tym rymować.
Tobie się udalo.
No może z małym wyjątkiem. Jeden rym Ci zdecydowanie odstaje od innych.
Pole - troskę. Asonans. Nie jest zły, tylko nieprzystający do reszty.
A w ogóle to sympatyczny wierszyk.

[Miladora]

Podpisuję się pod Skarańkiem.
Ten asonans też mi się rzucił w oczy.
Dopracowałabym w tym miejscu, Semi.

Miłego

[Leon Gutner]

Uwielbiam taką formę więc jestem pod wrażeniem .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Jest z tych wierszy, którymi podkarmiam swoją wrażliwość. Oblizuję się, z uczuciem zadowolenia.
Prosta ładnie brzmiąca forma, liryczny klimat. Jak dla mnie

[Julka]

Semi

ładnie, ładnie ale mało,
Powiedz gdzie Cię stąd wywiało,
Brak mi Twoich mądrych wierszy,
i to wcale mnie nie cieszy.
Pozdrawiam

[semiramida]

Dziękuję... tylko nie wiem, czy jeszcze zimowo, czy już wiosennie:)))
semi.

Dodano -- 23 mar 2013, 21:52 --

Julko, już jestem :D