Dziwadełko i dziwoląg

[Gipsy]

Spotkało się dziwadełko z dziwolągiem;
rybi śpiew i szczygła gwizd na dnie nieba.
Traf chciał - jechali tym samym pociągiem;
gadka-szmatka, śmichy-chichy, znajomość na medal.

Ona bździągwa świergoląca dźwięcznym głosu tembrem,
fiu-bździu szczebioczące i rozchichotane.
Uszczknie, skrobnie, skubnie lub nadgryzie zębem
i z dziubka pospija, kiedy zakochana.

On mężczyzna piękny - bon ton i ą-ę,
siarczyście zamaszysty, żadne ciuciubabki.
Nos rzymski, a czoło wysokie, nadobne,
wszystkie cechy przytulaki, albo brata-łatki.

Małe dziumdzianko, pitu-pitu i huczne wesele,
ustka w ciup, rączki w małdrzyk, cały świat chromolą.
Zatopieni miłośnie na duszy i ciele,
toczka w toczkę dziwadełko i dziwoląg.

RC 11.01.2013

[Ewa Włodek]

no, spodobały mi się te słowne zwijaski, takie trochę z jezyka potocznego nieco ze slangu środowiskowego...I fajnie było poczytaż zwykłą historię zwykłych ludzi, opisaną w takiej konwencji...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Gipsy]

Dziekuje Ci Ewo za mile slowa. Pozdrowionka

[Leon Gutner]

To co się Ewie podoba Leonowi niestety - przeszkadza
Potoczność języka i elementy slangu ni jak się mają do Leo postrzegania poetyki .
Poczytałem więc z ciekawością ale bez jakiegoś szczególnego zachwytu .

Z uszanowaniem L.G.

[Nicol]

frywolniście z leksza