babie lato

[atoja]

babie lato


ostatki lata w białych żaglach
zanim zawiną do przystani
zastygną ochrą pośród wrzosów
kroplą na róży herbacianej

mgłą otuleni pójdziemy ściżką
gdzie zatrzymana w suchych trawach
modlitwa snuje sieć pajęczą
i chwyta burgund ust w koralach

splecionych szeptów złudne nici
wplotą we włosy welon ecru
wśród kandelabrów winogrona
warg cierpkich smakiem będziemy śnić

gdy las w poświacie gra adagio
na schodach ganku siądźmy znowu
by schwytać w dłonie babie lato
i wplątać srebro w deseń nowiu



2012