jutro

[atoja]

jutro

świt namaluje świeżość na twarzy
i brzask rozbłyśnie pod powiekami
zmarszczonym myślom powiem już dosyć

zetrę z ust grymas jak brzydką szminkę
ciekawskie lustro zerknie zdziwione
na zwiewną postać w groszki sukience

odnajdę w sobie nowy poranek
nikt się nie dowie że się włóczyłam
pod ramię z nocą po mlecznej drodze

może osika chwyci smak słony
w wiotkie ramiona drżący niepokój
wśród liści skryje zanim dzień wstanie


02.2011