ja obca

[atoja]

ja obca


tylko tu czuję w płucach oddech ziemi
a na policzku jej szorstką powłokę
niewygładzoną powierzchnię życia

tutaj mnie koi zapach jodły w sieni
szepcze modlitwa w pochyłych obrazach
a na zapiecku wciąż uboże mieszka

choć w popielniku już się nie mieni
moja iskierka zgasła w mądrych oczach
i grzeję dłońmi kafelki pieca

tylko tu czuję w nozdrzach zapach grudni
grzybowo - miodnych i mroźno - dymnych
a wokół tylko skrząca się cisza

bezgłośnie stąpam po misternej bieli
chwytam zachłannie w dłonie, nozdrza, płuca
bezcenną schedę z wiecznego źródła

ja obca wracam by zajrzeć do źrenic


2011
z cyklu "moje miejsca"