impresje wędrowne(II)

[atoja]

laguna


tak patrzeć na ciebie

jak ubierasz w grzywy
rozgrzane kamienie
i chcesz skryć słońca żar
wśród wędrownych wydm

by wytrwale
wygrzebywać zmurszałe cembrowiny
i zawodzić na piłach nad nimi

gdy od brzegu do brzegu
wypełnisz źrenice
wytrawnym rubinem

zliżesz gorzki smak
ziarenkami piasku

na starej łajbie Jack
wypije grog, pozbiera kości
i zagra na organkach

tylko krzyk mewy
jak zgrzyt
po gasnącym dniu

tak cię zatrzymać



Łeba 2012