Konie, chwila zachwytu nad obrazami Piotra Michałowskiego

[Lucile]

A Ty mi koni do muzeum
nie prowadź
niech wiatr im tańczy
w grzywach
przy wodopoju
na łące

[eka]

Informacje na temat genezy wiersza raczej pod nim, tekst poetycki ma swoje reguły, bo tak wprowadzamy chaos co do statusu informacji. Może warto z niej ułożyć motto albo tytuł wzbogacić.
Wiersz. Narzuca się od razu: A ty mnie na wyspy szczęśliwe prowadź...
Ładna ta Twoja fraza, ale pozbyłabym się: raczej.

[Lucile]

Dzisiaj mam dzień pełnej zgody z otaczającym mnie światem, przerabiam wg Twojej sugestii, dziękuję i pozdrawiam

[anastazja]

Brzmi ciekawie

[Lucile]

Dziękuję Anastazjo

[Liliana]

podoba mi się ta miniaturka, ale ty raczej małą literą, chyba że kierujesz myśl do kogoś konkretnego,
jeżeli chodzi o tytuł zastosowałabym się do sugestii eki,

pozdrawiam

[Lucile]

Witaj Liliano, zastosowałam się do sugestii Eki i przerzuciłam do tytułu krótkie wyjaśnienie. Celowo napisałam Ty z dużej litery, bo tak jakby, zwracam się wprost do Mistrza. Gdybym pisała muzealną notę katalogową (w końcu jestem kustoszem muzealnym), bez wątpienia użyłabym innej formy, ale poezja kieruje się swoimi prawami i w tej miniaturce "weszłam w dialog" z samym autorem obrazu, który mnie zachwycił i zatrzymał - Piotrem Michałowskim. Dziękuję za komentarz i serdecznie pozdrawiam.

[eka]

[Patka]

Jak mogłaś? Jak mogłaś taką dobrą mini zakończyć wielokropkiem? Będę gryźć. ;)

Nie, nie, nie. Wywalić. To nie robi klimatu. Początek jest świetny, później już średnio, ale wciąż dobrze, aż do nieszczęsnej końcówki, ostatniego znaku.

Pozdrawiam
Patka

[Lucile]

Witaj Patko, wywaliłam wielokropek, bowiem uznałam słuszność Twojego protestu. Jak ktoś ma rację - zgadzam sie i poprawiam. Dziękuję za komentarz

Pozdrawiam
Lucile