pomiędzy koszulą

[Joanna Solska]

a oceanem ciała
jest wystarczająco dużo miejsca

zanurzę się cała

[Alek Osiński]

Bym przemyślał jeszcze ten trzeci wers,
bo mi akurat nie do końca gra,

może lepiej by zabrzmiało - "aby się zanurzyć",
lub coś w tym rodzaju,
dałoby to większe pole do domniemań;)

Pozdrowienia

[em_]

Tak, jak Alek, zmieniłabym ten wers

[tabakiera]

Pierwszy wers też bym przemyślała, z niewyszukaną dopełniaczówką.

Na mnie ta mini nie zrobiła wrażenia.
Czekam na inne wiersze,
pozdrawiam.

[lczerwosz]

a ja bym zmienił drugi wers i tytuł...
I tak dalej, rozbiorą, rozszarpią zdania na strzępy.
A widzisz, cienka przejrzysta koszulka to milutka wizja i ten ocean. Ile tam stopni swobody i, niestety, skrępowania nieprzychylnymi spojrzeniami.
Pisz tak dalej, na krawędzi niepoprawności, ostentacji, bezwstydu i kompromitacji. Ale nie spadnij.
Ciekawe ile ma lat ta mała.

[tabakiera]

Być może to męska koszula, a peelka chce się pod nią zanurzyć.

I tak nie przekonam się do tego wiersza.

[panek]

Hehehe, dobre, choć takie to wszystko przewidywalne. Joanno?, średnia ta miniatura bardzo. Wiem, że stać Ciebie na dużo więcej i pewnie niedługo się przekonamy specjalistko nasza od krótkich form