jeżeli

[anastazja]

No jakżeż może się nie podobać. Bardzo, bardzo, Lucile.

[Liliana]

Ładna miniaturka, Lucile, ale potykam się na tym by. Lepiej się czyta w zapisie eki, sorry.

Pozdrawiam

[Lucile]

Anastazjo, Liliano,
bardzo dziękuję

Wróciłam do tej miniaturki.
Przemyślałam uwagi Eki, wzmocnione sugestią LIliany
Zgadzam się z nimi.
Zaraz zabiorę się za wprowadzanie poprawek wg Eki

Przesyłam serdeczności
Lucile

[Liliana]

I jest pięknie.

Pozdrowienia

[lczerwosz]

Nie upadłe sny ale pogubione w rozgardiaszu poranka.
Nie jest tak czasem, że rano reszki snu spadają pod nogi, potykam się lub na kolanach szukam choć drobnego kawałka.

[Lucile]

zakręciło, zaszumiało, przywiało zapach
tamaryszku -
w rozgardiaszu poranka resztki snu
upadły na dywan -
spłoszona, na kolanach szukam
śladów choć najdrobniejszego kawałka

ciebie

Dzień dobry Leszku,
tak mi się przeczytał Twój komentarz,
bardzo dziękuję za inspirację

(do ostatniego wersu możesz dodać imię rymujące się z pierwszym wersem)

Pozdrawiam
Lu cile

[Henryk VIII]

Witaj,
poprzednicy napisali wręcz wszystko, stąd powiem tylko - myśląc nad tymi wersjami ( po kosmetyce) - jednak bardziej dopracowana/lepsza jest " wersja poprawiona" - pomimo minimalnej zaledwie różnicy. To jedno.
A drugie? - to już ostatni dziś mój komentarz - późno, zatem Twój wiersz zabieram z sobą pod poduszkę, niech drzemie łagodnie wraz ze mną i moimi kotami
h8

[Lucile]

Z całego serca dziękuję.
Niechaj Wasza Wysokość spokojnie uda się do łożnicy
i śni o najpiękniejszych na świecie niebieskich różach
(przepraszam, nie zdołałam przemalować, to znaczy wyhodować, ale się poprawię).

Pozostaję, jak zawsze, z wielką atencją i niewinną miłoscią dwórki,
na którą czasami - niestety z rzadka i przelotnie - spoczywa oko Waszej Miłości.

Lady Lucile

[Henryk VIII]

---- niebieska