Kata strofa

[kocimiętka]

Dziś egzekucja mi się omsknęła,
sprzęt się zepsuł – sromota!
Pieniek się rozpadł od tej roboty.
Zwolnię się. Nie poradzę.
Do szubienicy czuję odrazę.

[Gloinnen]

Pomysł na wiersz jest. W tytule doceniam słowną grę - w połączeniu z treścią - mogło być całkiem nieźle.
Jednak samo wykonanie pozostawia wiele do życzenia.

Rytmika wiersza... Chyba miało być innowacyjnie: układ sylabiczny: 7-10-7-10. Ale czyta się to dość koszmarkowato. Wszelkie nowinki metryczne powinny nie wybijać czytelnika z rytmu. W obrębie miniaturki nie wypadło to dobrze, za bardzo zaskakujesz tymi zmianami, nie ma czasu przyzwyczaić się do tych przeskoków z siedmio- do dziesięciozgłoskowca.

Rym "sromota-roboty" - nie przekonał mnie również.

W wierszu za dużo jest czasowników zwrotnych. W każdym wersie masz "się" - "się omsknęła", "się zepsuł", "się rozpadł", "zwolnię się"... Sprawia to - przepraszam za dosadne skojarzenie - wrażenie nerwicy natręctw... Lepiej byłoby pokombinować trochę inaczej.

Pierwszy wers oddzieliłabym od reszty.

A w ogóle - pointa zastanawiająca. Dla mnie to już chyba szubienica lepsza, bo przynajmniej bezkrwawa...

Pozdrawiam,


Glo.

[kocimiętka]

Glo czy tak ciut lepiej?

Dziś egzekucja mi się omsknęła.
Sprzęt nie wytrzymał - sromota!
Pień poszedł w drzazgi, co za robota;

Chyba się zwolnię. Nic nie poradzę.
Do szubienicy czuję odrazę.

A w ogóle - pointa zastanawiająca. Dla mnie to już chyba szubienica lepsza, bo przynajmniej bezkrwawa...

Właśnie w tym sedno. Mógł krwawo łby ciąć i mu robota nie przeszkadzała. A szubienica za subtelna była.

Dzięki za zerknięcie. Pozdrowiaki

[Gloinnen]

Ale ten rym "sromota-robota"... No wiem, że się czepiam...
I może w tym wersie ze sromotą warto jednak poszukać jeszcze jakiegoś inteligentnego wypychacza, żeby dopełnić do dziesięciozgłoskowca!

Ale jest zdecydowanie lepiej bez tych "się".

Pozdróweczka,


Glo.