miłość

[Sokratex]

• • Rozwiewa się gwiezdne kolisko
    i srebrne lśni w rosach guano
    - noc zawsze upada tak nisko!
    
    ...na szczęście na jedno kolano.
    
    
    
    

[Gloinnen]

- za pomysł i klimat, a także za pointę z perskim oczkiem...

"i w rosach srebrzyste lśni guano" ---> albo coś w te klocki, żeby zachować czternastozgłoskowca we wszystkich wersach???

Pozdrawiam,


Glo.

[Sokratex]

"i w rosach srebrzyste lśni guano" ---> albo coś w te klocki, żeby zachować czternastozgłoskowca we wszystkich wersach???

W "guano" słychać jednak "u" i "a", choć brzmią szybko i zamieniają się w nasze "ł".
Wpisz "guano" w okienko i wybierz głos Penélope:

http://www.ivona.com/pl/

Jeśli wsłuchać się, słychać dwie samogłoski, a wówczas cała miniaturka ma wręcz idealny sylabotonicznie zapis:

_ / _ _ / _ _ / _
_ / _ _ / _ _ / _
_ / _ _ / _ _ / _
_ / _ _ / _ _ / _


Pozdrawiam.

======================================================
Przy okazji:

Właśnie poprawiłem nieco i wyrównałem tu i ówdzie "Rękopis znaleziony na strychu""
Zapraszam:

http://www.osme-pietro.pl/post13180.html#p13180

[Gloinnen]

Tylko jak to "guano" czytać?
Jest to dyftong, przy tychże zawsze jest kłopot z liczeniem sylab. Była już tutaj debata na temat tego, ile zgłosek liczy sobie "suita", teraz pewnie przy "guanie" znów czytelnicy podzielą się na zwolenników jednej bądź drugiej opcji.
A problem zostanie nierozstrzygnięty...

W każdym razie - jak już wspomniałam - wszystkie inne aspekty wiersza - udane.

[Sokratex]

Tylko jak to "guano" czytać?
Jest to dyftong, przy tychże zawsze jest kłopot z liczeniem sylab. Była już tutaj debata na temat tego, ile zgłosek liczy sobie "suita", teraz pewnie przy "guanie" znów czytelnicy podzielą się na zwolenników jednej bądź drugiej opcji.
A problem zostanie nierozstrzygnięty...

Twoja propozycja też trzyma ten sam rytm: _ / _ _ / _ _ / _
Z tym, że teraz ktoś może się przyczepić, że o jedną sylabę słychać za dużo
Czyli, ten wiersz to taki znany dowcip:

Podpity mąż wraca do domu i jak zwykle szuka okazji do awantury.
Tymczasem żona ani złego słowa: gdzie byłeś, co to - znów przychodzisz pijany? czy coś w tym tonie.
Wprost przeciwnie: uśmiecha się, pomaga mężowi zdjąć buty i założyć kapcie.
Mąż podrapał się po czole i woła: dawaj kolację!
Żona szybko nakrywa stół i przynosi z kuchni przygotowane wcześniej przysmaki.
Mąż zdziwiony je, a kiedy się najadł, krzyczy: - Właź pod stół!
Żona posłusznie pada na podłogę i wczołguje się pod stół.
Mąż: - A teraz szczekaj!
Żona: - Hau! Hau! Hau! Ha...
Tu mąż wali ją pięścią po głowie i wrzeszczy:
- Coo...? Na swojego szczekasz?!

Też o miłości i też można przyczepić się do tego, że żona szczeka na męża, jak i do tego, że go nie posłuchała i nie szczeka