Nieżyzna

[Lucile]

Jeszcze dodam, tytułem komentarza, już bez zgrywy, że warto zapytać owocu, jak mu gorzko. Te relacje są dwustronne.

Leszku,
oczywiście, że tak. Porozumienie musi być obustronne. Rodzice nie są „właścicielami” swoich dzieci. Jeżeli tak to odbierają i - co gorsza - stosują w relacjach z nimi, to bardzo źle. Trzeba ich leczyć.
Jednak, już wyjaśniłam, moje mini powstało z nieco innych przemyśleń. Ten „owoc” bywa znacznie mniej namacalny, chociaż ma wielki wpływ na samoświadomość, jak i postrzeganie peelki.
Tym niemniej bardzo dziękuję za ciekawą dyskusję, tak ładnie połączoną z dowcipnym „wierszokleceniem” - i żeby było jasne - użyłam tego terminu do swoich „poetyckich odpowiedzi”.

Eka,
Twoja troska mnie wzruszyła. Pięknie dziękuję. Chociaż, mam przynajmniej taką nadzieję, w realnym życiu nie jestem, jakby to określić... taka mimozowata.
„Wika stepowego” Hermanna Hesse przeczytałam tak dawno, że zachęciłaś mnie do ponownego sięgnięcia po tę książką.

Nulko,
Twoja wizyta zawsze wywołuje u mnie uśmiech sympatii. Dziękuję.

Gruszko,
a to mnie zaskoczyłaś

Lucile - mistrzowstwo - napisać tak oszczędnie, a tak wielowymiarowo!

Kolokwialnie mówiąc – całkowicie mnie zatkało. Wielkie dzięki.
Będzie to wyglądało na nieumiejętny rewanż, ale co tam... Pojawiłaś się w nowym awatarze – bardzo ładna fotografia, a ułożenie rąk, szczególnie dłoni – perfekcyjne.

Dziękuję Wszystkim i życzę miłego, niedzielnego wieczoru
L

[Gruszka]

bardzo ładna fotografia

teraz ja dziękuję - wycięłam sam portret z duzej fotki i taki kadr wyszedł

[Liliana]

Lucile,
jestem pod wrażeniem, pięknie złożony okruch.

Serdeczności

[Lucile]

Cieszę się, że przypadł do gustu.
Taka "nieżyzna"
a jednak

pięknie złożony okruch.

złożona z kilku warstw.

Pozdrawiam Lilianko serdecznie, miłego dnia
Lucile

[gal.a]

Jeden - tylko dla siebie? Ale z najwyższej gałęzi - jakby szczyt możliwości, jednak "Podobno gorzki" - pewnie innym nie daje satysfakcji i dlatego "gadają" co im pasuje, a przecież peelka dała z siebie wszystko.

[Nula.Mychaan]

Lu piękny okruch, na interpretacją się nie będę już rozwodzić, bo wszystko chyba zostało powiedziane,
ja chciałabym Ci podziękować za obszerne komentarze, z których bardzo wiele się dowiaduję, pewnie sama z siebie nie szukałabym

A ja, ciągle jestem pełna wątpliwości, wahań i pytań.

Poza tym przychylam się do Twojego zdania odnoście tworzenia.
Uważam, gdy się przestaje pytać i wątpić osiada się na laurach, a to nie jest dobre dla twórców,
to pierwszy stopień do rzemieślnictwa, a nie tworzenia.
Doza wiary w siebie jest potrzebna, ale drobne wątpliwości i szukanie potwierdzeń w drugim oku uważam, że jest potrzebne.
Sorry Lu za taką dygresję , ale jakoś nie mogłam się oprzeć

[Lucile]

Nulko,
przyznam, że nie spodziewałam się takiego odzewu pod tym drobiazgiem. I zapewniam, to żadna kokieteria.
Istotnie, siedzę już od dłuższego czasu nad pewnym tekstem i "nijak" nie mogę go skończyć - jakoś nie mam serca, zapału, dystansu i już sama nie wiem czego, chociaż materiały zebrane - wydaje się, że tylko siąść i napisać, a ja ciągle "odskakuję na boki".
Wtedy, złoszcząc się na siebie, rzekłam - ech, ty nieżyzna taka - potem szukałam u klasyków motta i... pooooszło.

Poza tym przychylam się do Twojego zdania odnoście tworzenia.
Uważam, gdy się przestaje pytać i wątpić osiada się na laurach, a to nie jest dobre dla twórców,
to pierwszy stopień do rzemieślnictwa, a nie tworzenia.
Doza wiary w siebie jest potrzebna, ale drobne wątpliwości i szukanie potwierdzeń w drugim oku uważam, że jest potrzebne

Święte słowa Nulko, wpadniecie w rutynę oznacza zdradę czucia poezji.

Jeden - tylko dla siebie? Ale z najwyższej gałęzi - jakby szczyt możliwości, jednak "Podobno gorzki" - pewnie innym nie daje satysfakcji i dlatego "gadają" co im pasuje, a przecież peelka dała z siebie wszystk

Bardzo mi miło gal.a, że zaszczyciłaś mnie wizytą.
Masz racje peelka chce wierzyć, że dała z siebie wszystko. Ale... czy na pewno?

Serdeczności ślę
Lucile

[em_]

Ładny okruch, Lucile
podoba mi sie

[Lucile]

em_,
miło, że zajrzałaś i spodobało się

dziękuję i pozdrawiam
Lucile