targowisko próżności

[litek]

portale społecznościowe
targowisko próżności
byłem w Chorwacji
jestem opalony
mam nowy samochód
jestem dziadkiem
mam wnuczka
lubię chodzić do sauny
w poniedziałek
będę miał gości
ciocia Wandzia przyjedzie
a do wódeczki
na zagrychę śledzie

[eka]

Co racja to racja, ale veto, wnuczka z targu próżności proszę wypisać.

[Nula.Mychaan]

Podpisuję się pod komentarzem Ewy, bo wnuczek nie może być objawem próżności

[alchemik]

Czytałem powieść Targowisko próżności.
Nic tam nie było o śledziach na zagrychę.
Wnuczka chrońmy.
Przed złym oddechem dziadka.

Trochę duże jak na okruch.
Ale musiałeś się wypróżnić, Dziadku.
W Chorwacji słońce lepiej opala?
Musiałeś się pochwalić nową furą.
Nie samochód jest ważny, ale wnuczek.

Hmmm, co do tekstu.
Treść dobrze wpisana w tytuł wiersza.
Nie jest to może poetycka rewelacja, ale przyjemnie się czyta.
Próżność i normalność.

[litek]

Podpisuję się pod komentarzem Ewy, bo wnuczek nie może być objawem próżności

Nic do wnuczka nie mam, czy musi cały świat wiedzieć że jestem babcią ?

[litek]

Czytałem powieść Targowisko próżności.
Nic tam nie było o śledziach na zagrychę.
Wnuczka chrońmy.
Przed złym oddechem dziadka.

Trochę duże jak na okruch.
Ale musiałeś się wypróżnić, Dziadku.
W Chorwacji słońce lepiej opala?
Musiałeś się pochwalić nową furą.
Nie samochód jest ważny, ale wnuczek.

Hmmm, co do tekstu.
Treść dobrze wpisana w tytuł wiersza.
Nie jest to może poetycka rewelacja, ale przyjemnie się czyta.
Próżność i normalność.

Dziękuję , to bardziej życiowe przemyślenia niż jakakolwiek forma poezji.

[tabakiera]

Moim zdaniem jako wiersz - bardzo słaby.
Już tytuł odkrywa w całości treść - w dodatku napisany w formie oklepanej dopełniaczówki.
Potem wywalasz kawę na ławę jednym tchem.

Z treścią nie sposób się nie zgodzić - takie czasy, taka technika, takie metody "lansu".

[alchemik]

Ta dopełniaczówka jest oklepana tylko przez tytuł dziewiętnastowiecznej powieści Williama Makepeace Thackeraya.
Jakimś dziwnym sumptem przeczytałem ją, choć nie przepadam za tego typu obyczajówkami. Ta może miała swój smaczek, bowiem pokazała, że pod pewnymi względami niewiele się zmieniło od tamtych czasów w dążeniach i ambicjach zwykłych ludzi, krzywdzących się nawzajem przez koegzystencję w próżności, mającej wypełniać życiową próżnię.
Poza tym zgadzam się z Dorotką, tak jak i autor, że to nie jest specjalnie poetycki tekst.
Raczej refleksje.

[tabakiera]

Chyba nie tylko, Alchemiku.
Wkradła się do mowy potocznej i wiele osób używających jej nie wie, że to tytuł powieści.
Nie posądzam o to autora tekstu, oczywiście.

[litek]

Ta dopełniaczówka jest oklepana tylko przez tytuł dziewiętnastowiecznej powieści Williama Makepeace Thackeraya.
Jakimś dziwnym sumptem przeczytałem ją, choć nie przepadam za tego typu obyczajówkami. Ta może miała swój smaczek, bowiem pokazała, że pod pewnymi względami niewiele się zmieniło od tamtych czasów w dążeniach i ambicjach zwykłych ludzi, krzywdzących się nawzajem przez koegzystencję w próżności, mającej wypełniać życiową próżnię.
Poza tym zgadzam się z Dorotką, tak jak i autor, że to nie jest specjalnie poetycki tekst.
Raczej refleksje.

Raczej refleksje.pozdrawiam