non est opus

[Lucile]

od kiedy już tylko gospodarczo
spoglądam w lustro
czuję ulgę
chociaż przyczajony za ramą smutek
wystawia środkowy palec

[alchemik]

To mój środkowy palec jest wystawiony na Twoje stwierdzenie.
Zajrzyj głębiej w to lustro, a zobaczysz tam skrawek białej sukienki Alicji, znikającej za rogiem i mój środkowy palec.
Kiwam nim na to Twoje stwierdzenie o gospodarczym zaglądaniu w przestawioną stronę.
Specjalnie zdjąłem but, żeby kiwać
No więc, dobrze, że to nie Ty się smucisz, tylko przyczajony w srebrze jabberwocki.
Oj, uśmiechnij, że się, Lucia.
Wnoszę, że ogarnął Cię smętny nastrój.

[Lucile]

Jerzy,
bardzo Ci dziękuję za troskę i „nabrzmiałą humorem” empatię.
Zaiste, wywołała uśmiech.
A, skoro łaciny użyłam w tytule, to i nią - a dokładnie cytatem z Horacego - odpowiem:

Non cuiúslibet est adire Corinthum

Miłego wieczoru
Lu cia