przezsenność

[alchemik]

obracam okiem w dole czole
zgubiłem powiekę
tak lubiłem światło a teraz kole

snu snu snu

jak mam pogodzić się z mrokiem
nie odpłynąłem wciąż jestem
tu tu tu

[eka]

Oświecenie, więc oświecone trzecie oko i... kontrast mrocznej przyszłości w drugiej połowie.
pierwszy raz przeczytało mi się: sru sru sru i tu tu tu.

[alchemik]

Ależ mogło się Tobie tak przeczytać.
Zapraszam do szerokich interpretacji.
Tekst osobisty, a jednak przemieniany przez inne osobistości.
Ty z pewnością osobistością jesteś.

Ewa Kaj.
Dążąc do ideału wchłaniałem Twoje teksty i komentarze z Wrzeszcze
Uwielbiam się uczyć.
Ale o tym wiesz, bo miałaś możność obserwowania mojej ewolucji.
POTISZ ODPADŁ JAKO POETA.
NIE MAM POJĘCIA DLACZEGO
Ceniłem go.
Dlaczego Ty piszesz tak mało?
Mógłbym Cię jakoś wesprzeć?
To nie altruizm.
Kontakt artystyczny zapładnia obie strony.
A ja wiem na pewno, że nie pozbędę się poezji z mojego wnętrza.
Mogłabyś pomóc mi ją uporządkować.

Jurek

[tabakiera]

Jak człowiek za dużo zobaczy, tęskni do światła.
Z drugiej strony ono kole.
Odbiera radość życia w nieświadomości tego, co się do końca nie stało, ale stać przecież kiedyś musi.
Może nie tyle nieświadomości, ale nie myślenia o tego typu sprawach.

Spojrzenie śmierci w oczy zmienia człowieka.

Nie ma co za bardzo tęsknić za snem, na to zawsze i niezaprzeczalnie przyjdzie czas.

Teraz tu, tu, tu zadomowić się ponownie należy.

Powtórzone trzy razy wzmacnia potrzebę - stary chwyt psychologiczny.
Jakby peel sobie coś wmawiał i bardzo chciał uwierzyć.

[eka]

Twierdzisz, że podobnie odpadam, że coraz gorzej ze mną?:)
Dzięki za troskę.
Nie możesz wesprzeć, jako i ja nie potrafię ciebie.
Zupełnie inne cele:)

[alchemik]

Masz rację tabakierko. Ciebie, akurat, nie jestem w stanie zapomnieć. Widziałem mrok. Nie różni się od światła na pierwszy rzut oka. Tylko poczyna sobie inaczej.
Jest bardzo przyjazny. Tak bardzo, że aż mnie przechodziły ciarki. Wiem , że to halucynacje, ale wskazywały mi alternatywę raju. Potem groźby.
Alchemik twierdził, że umrę. Pilnowałem siebie. Teraz wiem, że to impuls paranoiczny. Choć nie jestem pewien, bo sporo było w tym rzeczywistości. Bałem się, żeby nie zorientowali się o mojej wiedzy na temat przekrętów OIOMU. Trzymanie i zabijanie umierających dla kasy.

[alchemik]

Dobra odpowiedź, Ewo.
Już się bałem.
Ale wciąż jesteś silna.
To dobrze, że inne cele.
Przynajmniej nie wstrzeliwujemy się w te same.

Czuję, że masz do mnie jakiś żal.
Możesz się wyżalić na pw.
Zrozumiem wtedy czym Cię skrzywdziłem.
Bo nigdy tego nie chciałem.

[eka]

Mnie nie skrzywdziłeś, przypuszczam że Piotra też nie, tym powyżej zwerbalizowanym werdyktem.
Potrafisz np. rozśmieszać swoją pewnością, co do jakości alchemicznych fraz:), czy też na moment zatrzymać nieistotnym tym i owym, ale, naprawdę śpij spokojnie, mało jest osób, które mogą mnie skrzywdzić w internetach.
I na tym chciałabym zakończyć wymianę uprzejmości.

[alchemik]

Dopieprzyłaś mi bardzo delikatnie z ironią na poziomie.
Ja tam swoje wiem.
Nieistotne to i owo.
Żebym tylko wiedział, co nieistotnego zatrzymuje.
Czasami czuję się niepewnie, Ewo.
Przez tę swoją arogancję.
Tak naprawdę nie jestem arogantem.
Pozwalam sobie tylko czasami na aroganckie wypowiedzi.
Potem cierpię z tego powodu.
Kiepski ze mnie arogant.

[eka]

* istotnym tym i owym (sorry za pomyłkę)
Arogancja bywa atutem.
Kończę, bo moderatorom nie wypada spamować pod tekstem.
Pozdrawiam.