fanfary i werble werble i fanfary

[pietrek]

fanfary i werble werble i fanfary


popatrzcie na zwycięzców
pobladłe w ogniu twarze

popatrzcie na zwycięstwa
złocone urny marzeń

[Gloinnen]

pobladłe w płomieniach twarze

Dla wyrównania rytmu zaproponowałabym - "pobladłe w ogniu twarze"...

Rzeczywiście, wiersz mocno uderza w werble i dmie w fanfary...

Domyślam się, że chciałeś sobie z lekka zakpić. W każdym razie tytuł ma wydźwięk prześmiewczy i tego oczekiwałam dalej, ale sam utwór ma w sobie za dużo patosu, który niczym nie został przełamany, zrównoważony. Nie wiem zatem do końca, jaka miała być konwencja tekstu. Jeżeli szydercza - nie wyszło, a szkoda, temat to doskonały materiał, aby właśnie potraktować go przewrotnie.

Pozdrawiam,


Glo.

[pietrek]

No właśnie, czasem własnego patosu się nie zauważa, masz słuszność, z rytmem też.
Nic tylko dopisać coś nowego do tytułu, dzięki

[Miladora]

Też byłabym za tym, żeby dać "w ogniu", ponieważ nie będą się tak nakładać słowa na "p".
- pobladłe w płomieniach twarze
I powtórzone "popatrzcie".

Ech, vanitas vanitatum...